Kultura
Festival autorskog filma: "Živko Nikolić: Nedosanjani san"
Publiku kroz film, čiju osnovu čini materijal snimljen pre skoro 30 godina, vodi rediteljev sin Petar Nikolić, koji otkriva više detalja o odnosu sa ocem, njihovim razgovorima, snovima, željama
Filmski reditelj Senad Šahmanović predstavio je na Festivalu autorskog filma u Beogradu svoj dugometražni igrano-dokumentarni film o poslednjem, nedovršenom delu značajnog crnogorskog i jugoslovenskog sineaste Živka Nikolića (1941–2001).
"Želja nam je bila da snimimo film koji bi se dopao velikom Živku Nikoliću. Osnova nam je bio materijal iz njegove TV serije 'Oriđinali'. Živko je počeo da snima film na osnovu te serije i uspeo je da snimi 70 odsto. Pronašli smo u arhivi taj nedovršeni materijal i uhvatili kopču da ga oživimo", objasnio je Šahmanović.
U pitanju je materijal koji je nakon skoro 30 godina prvi put ugledao svetlost dana.
Kroz film publiku sprovodi Živkov sin Petar Nikolić, takođe režiser, koji otkriva više detalja o odnosu sa ocem, njihovim razgovorima, snovima, željama.
Učestvuju i glumci koji su sarađivali sa starijim Nikolićem na tom poslednjem filmu: Dijana Marojević, Svetlana Cemin, Mirko Vlahović, Liljana Kontić, Dragomir Felba, Vera Crvenčanin Kulenović, Milutin Mima Karadžić, Dubravka Drakić, Ivana Mrvaljević, Jelena Mila, Bojana Kovačević, Marina Bukvički.
"Stvorili smo jednu posebnu igrano-dokumentarnu formu kao kreativni hibrid, omaž Živku Nikoliću koji je imao autentičnu vizuelnu estetiku. Odrastao sam na njegovim kultnim igranim filmovima i kasnije sam proučavao i dokumentarce. Ovaj film je na neki način dug njemu, odnosno način da mu se odužimo za sve što nam je ostavio u bogatom opusu. Ipak je bio jedan od najznačajnijih autora čitavog regiona bivše Jugoslavije i mnogo šire", istakao je Šahmanović.
Živko Nikolić je režirao dokumentarne i dugometražne igrane filmove, televizijske drame i TV serije, među kojima su najpoznatiji: "Beštije" (1977), "Smrt gospodina Goluže" (1982), "Čudo neviđeno" (1984), "Lepota poroka" (1986), "Đekna još nije umrla, a ka' će ne znamo" (1988) i "Iskušavanje đavola" (1989). Radnja njegovih filmova je uglavnom smeštena u ruralna podneblja planinske i (delom) primorske Crne Gore, u krajeve iz kojih je i sam poticao. Prikazivao je uglavnom patrijarhalni moral, položaj žene, odnos supružnika.
