Magazin
Znak sa neba: Šta se obrušilo na rusku vojsku samo nekoliko dana pred početak Borodinske bitke
Početkom septembra 1812. godine, nedaleko od sela Gorki, odakle je ruska armija krenula u Borodinsku bitku, desilo se čudo. Svedoci događaja koji se tada odigrao nisu mogli da veruju svojim očima, a priča o ostacima koji su se obrušili na zemlju tog dana i danas intrigira istoričare.
Jednu od najpoznatijih bitki u ruskoj, a i svetskoj istoriji, Borodinsku bitku, nisu obeležili samo veliki gubici vojnika sa obe strane, niti to što su rivale vodile izvanredne vojskovođe Mihail Kutuzov i Napoleon I Bonaparta, već i jedan nesvakidašnji događaj. Da li se on desio slučajno ili je možda univerzum želeo da na taj način pošalje neki znak - ne možemo znati, ali je jedno sigurno: ni danas se priča oko Borodinskog meteorita ne stišava.
Čudo koje se obrušilo sa neba
Borodinski meteorit pao je na Gorki 5. septembra davne 1812. godine, samo dva dana pre početka čuvene Borodinske bitke - najvećeg okršaja između ruske i francuske vojske u Otadžbinskom ratu. Nebeski kamen koji se neverovatnom brzinom kretao ka Zemlji uočio je jedan od vojnika, a kada je on konačno dotakao tlo, uzeo ga i predao komandiru, majoru Hristijanu Ivanoviču Diterihsu. Nažalost, prvi "vlasnik" nije ostao na frontu još dugo, i nakon ranjavanja se, zajedno sa meteoritom, vratio kući.
Sudbina (pojedinih delova) Borodinskog meteorita
Nakon majorove smrti, meteorit je nasledio njegov sin, Ivan Hristijanovič, a nakon njega - jedan od čuvara njihovog porodičnog imanja, izvesni gospodin Gerke. Međutim, njega meteorit nije posebno zanimao, te ga je ubrzo nakon dobijanja prosledio dalje vlastima, koje su ga smestile u Gorni muzej. Odnosno ne ceo kamen, već jedan njegov deo težine 325 grama. Drugi, manji deo, čija je težina iznosila 114 grama, završio je u Muzeju vanzemaljskih artefakata, koji se nalazi pri Ruskoj Akademiji nauka u Moskvi.
Jedan fragment se i dalje traži
Sudbina trećeg fragmenta, za koji se procenjuje da je težak tek 1 gram, je i dalje misterija. Poslednji trag koji o njemu postoji jesu zapisi poznatog kolekcionara Julijana Simaškog, koji ga je dobio 1891. godine, kada je Gerke meteorit poklonio muzeju. Ali da li je on ostao na teritoriji Rusije, ili ga je njegova udovica nakon smrti svog supruga preprodala - ostaje pitanje. Ono što se s a sigurnošću zna jeste da on nije ni u jednom muzeju ili istraživačkom centru Rusije, a ni bilo koje druge zemlje sveta.
