Nova studija iz Finske je pomogla naučnicima da utvrde na koji način naše telo može reagovati kada osećamo ljubav, kao i da li različite vrste ljubavi mogu imati uticaja na rezultate. Otkrili su da se ljubav može definisati prema spektru intenziteta (od najslabije do najjače tačke) a deo tela koji najviše reaguje je zapravo čovekova glava, a ne grudi, kao što se najčešće pretpostavlja.
Istraživači su analizirali reakcije učesnika nakon što su osetili čak dvadeset sedam različitih vrsta ljubavi: od romantične, platonske ili ljubavi prema strancima, do ljubavi prema prirodi, sebi... Učesnici su na nacrtanoj silueti ljudskog tela morali pokazati gde su osetili emociju, a zatim su morali objasniti i njihovo mentalno stanje nakon analiziranja doživljaja.
"Zabeleženo je da su vrste ljubavi koje su najviše vezane za bliske odnose prouzrokovale najjače reakcije, što nije bilo previše iznenađujuće," rekao je filozof Pertili Rine, koji je učestvovao u istraživanju. Svaku vrstu ljubavi koju su učesnici osećali je prvo dovela do reakcije u glavi, a ako je bila intenzivnija (romantična, roditeljska), proširila bi se i na druge delove tela.
"Vrste ljubavi između ljudi se dele na one koje mogu biti seksualne ili neseksualne, a rezultati koji su bili slični su najčešće bili seksualne ili romantične ljubavi. Pored toga, pronašli smo zanimiljvu vezu između fizičkog i mentalnog intenziteta emocije: što je ljubav bila jača, to se jače osećala u mozgu, pa je samim time postajala prijatnija," dodaje Rine. Neki od primera rezultata su:
- Strastvena, "prava" ljubav - Celo telo, uključujući ruke i noge, najviše grudi i torzo
- Romantična ljubav - Glava, grudi
- Seksualna ljubav - Glava, grudi, donji deo stomaka, šake
- Ljubav roditelja prema detetu - Glava, intenzivnije grudi
- Ljubav prema prijateljima - Glava, grudi
- Ljubav prema braći/sestrama - Glava, intenzivnije grudi
- Ljubav prema lepoti, sopstvenoj državi, sebi - Glava, grudi
Kada se prelazi iz intenzivnijih oblika ljubavi na manje intenzivne (ljubav prema lepoti, nepoznatima...), senzacije u grudima postaju sve slabije, ali se još uvek mogu registrovati u glavi. "Može biti da je ljubav prema strancima ili prema učenju vezana za određene kongitive procese i zadovoljstvo, što bi trebalo dublje istražiti."
Rine je dodao da su rezultati zavisili i od kulturološke pozadine, koja može imati veliki uticaj na način na koji pojedinac doživljava ljubav. Na primer, da je studija održana u veoma religioznoj zajednici, ljubav prema Bogu bi sigurno bila intenzivnija, a ako je bila održana unutar jedne bliske porodice, ljubav prema deci/roditeljima/braći/sestrama bi bila najintenzivnija.