Uprkos tome što su voće i povrće ključan deo ljudske ishrane, naučnici još uvek pokušavaju da razumeju kako naša tela razlažu najrasprostranjenije organsko jedinjenje na planeti - celulozu.
Nova studija međunarodnog tima stručnjaka otkrila je prethodno nepoznate mikrobe koji se kriju u crevima i sposobni su da razlažu celulozu.
Decenijama se pretpostavljalo da ljudi ne mogu da razgrađuju celulozu, kao što su za to sposobne krave, konji, ovce i drugi sisari, ali je 2003. godine otkrivena bakterija koja vari ova vlakna u ljudskim crevima, prenosi "Sajens alert". Na osnovu nje, naučnici su tražili slične mikrobe prema analizama fekalnih uzoraka ljudi iz različitih delova sveta i istorijskih perioda.
Otkriveno je da naša creva poseduju nekoliko vrsta mikroba koji se hrane celulozom, a koji do sada nisu pronađeni. Sva tri mikroba pripadaju rodu ruminococcus i poseduju gene povezane za razlaganjem celuloze.
U uzorcima lovaca-sakupljača, ruralne populacije i drevnih ljudi (koji su živeli pre 1.000 i 2.000 godina) ova tri mikroba nalaze se u izobilju, ali kod stanovnika modernih, industrijalizovanih društava, količina ovih mikroba je značajno manja.
"Ovi nalazi impliciraju pad broja ovih vrsta u ljudskim crevima, najverovatnije uzrokovanog prelasku na zapadnjačke životne navike i ishranu", navode autori studije, predvođene mikrobiologom Sarom Morais za Univerziteta "Ben Gurion" u Izraelu.
Naučnici kažu da je moguće da, ukoliko su mikrobi reda ruminococcus lišeni biljnih vlakana, njihov broj u crevima će opadati. Naučnici strahuju da smanjenje broja ovih vrsta doprinosi slabijem metaboličkom zdravlju modernih, ubranih ljudi.
Istraživanje takođe pokazuje da suplementi celuloze, poput biljnih vlakana, mogu dovesti do višestrukih i raznovrsnih zdravstvenih koristi, uključujući promene u crevnim mikrobima, ali ovo polje u celini je "prilično neistraženo". Ova studija je važan korak napred, jer otkriva ranije nepoznate crevne bakterije koje istorijski mogu biti važni igrači u zdravlju ljudskih creva, ali isto tako navode važnost uključivanja vlakana u svakodnevnu ishranu.