Slaba snaga nogu snažan prediktor smrtnosti kod starijih ljudi, jer ljudi prirodno gube mišićnu funkciju kako stare. U potrazi za rešenjem, prethodne manje studije sugerisale su da trening otpora, koji može uključivati tegove, telesnu težinu ili trake otpora, može pomoći da se ovo spreči.
Sada je otkriveno da 12 meseci treninga sa teškim otporom oko doba za odlazak u penziju čuva vitalnu snagu nogu čak i godinama kasnije, prema istraživačima predvođeni Univerzitetom u Kopenhagenu.
"Kod starijih odraslih osoba koje dobro funkcionišu u starosnoj dobi za penzionisanje, jedna godina teškog treninga sa otporom može izazvati dugotrajne korisne efekte očuvanjem funkcije mišića", napisali su istraživači.
Proučavana je 451 osoba u starosnoj dobi između 65 i 67 godina. Učesnici su nasumično podeljeni i prošli su kroz godinu dana treninga sa teškim otporom, godinu dana treninga umerenog intenziteta ili godinu dana bez dodatnih vežbi (pored uobičajenih, svakodnevnih aktivnosti).
Oni u grupi sa tegovima podizali su teške tegove tri puta nedeljno. Ljudi u grupi umerenog intenziteta imali su laganiji režim, kao što su vežbe sa sopstvenom telesnom težinom i trake za otpor tri puta nedeljno.
Svaka vežba u grupi sa teškim tegovima uključivala je tri serije od šest do 12 ponavljanja sa između 70 i 85 odsto maksimalne težine koju je učesnik mogao da podigne.
Snaga kostiju i mišića i nivoi telesne masti mereni su na početku istraživanja, a zatim ponovo nakon jedne, dve i četiri godine. Nakon četiri godine, na kraju studije, ljudi su u proseku imali 71 godinu, a 61 odsto učesnika su bile žene.
Rezultati pokazuju da su oni u grupi sa teškim tegovima zadržali snagu nogu, dok su oni koji nisu radili vežbe ili su imali umereni intenzitet izgubili snagu.
Snaga nogu je očuvana na istom nivou u grupi za trening otpora sa teškim tegovima, verovatno zbog promena nervnog sistema kao odgovora na trening otpora, smatraju istraživači, a dodali su da je ova razlika je bila statistički značajna, prenosi "Gardijan".
Ipak, istraživači su napomenuli da su ljudi u studiji generalno aktivniji od populacije u celini (na primer, većina je u proseku pravila skoro 10.000 koraka dnevno) tako da nisu nužno reprezentativni uzorak.
Međutim, zaključili su da studija pruža dokaze da trening otpora sa velikim opterećenjem u penzionerskim godinama sigurno može imati dugoročne efekte, u trajajanju od nekoliko godina, te da rezultati mogu podstaći starije da teške treninge otpora uključe u rutinu.