"Nulte jedinice" CIA: Ima li kraja američkoj "ratnoj pornografiji"?
Novinarka avganistanskog porekla koja se u tu zemlju 2019. vratila kako bi saznala kako su joj majka i sestra ubijene 30 godina ranije naletela je na jednu drugu priču koju nije tražila – priču o ”Nultim jedinicama” pod okriljem CIA koje su sejale smrt među civilima pod vidom ”borbe protiv terorista”, odnosno onih koji su se borili protiv američke okupacije.
Njena duga reportaža o tome je objavljena sredinom decembra 2022. godine – naravno ne u nekom američkom mas-mediju. Niti ju je neki drugi tamošnji mas-medij do ovog trenutka preuzeo ili problematizovao. A zašto i bi, kad je glavni narativ, koji se u zapadnoj javnosti po svaku cenu mora održati što je duže moguće, onaj o "zlim Rusima" koji su, "ničim izazvani", napali "nevine" ukrajinske "demokrate" koje su, opet, "samo" htele da etnički očiste istorijsku Malorusiju od Rusa, uz pomoć pokoje "demokratske" neonacističke formacije i uz po koji "demokratski" banderovski poklič.
Ukratko, tokom svojih istraživanja na terenu, novinarka Linzi Biling otkrila je da je samo jedna "Nulta jedinica", nazvana "02", tokom četvorogodišnjeg perioda ubila bar 452 nedužna avganistanska civila, i da za to, po običaju, niko u SAD nije odgovarao.
Velika većina civila ubijena je tokom noćnih napada, pokrenutih na osnovu pogrešnih obaveštajnih podataka CIA i drugih američkih obaveštajnih agencija. Ubijane su žene, deca, starci, mladići i devojke. Civilne žrtve su unapred uračunate kao nužna "kolateralna šteta" u planiranju operacija koje su organizovali Amerikanci. Porodice žrtava nisu dobile ni izvinjenje ni nadoknadu. Osim ako se ne računa to što je čovek, kome je u noćnom vazdušnom napadu i upadu ubijeno troje unučadi, od lokalnog guvernera dobio paket pirinča, konzervu zejtina i nešto šećera.
Da se ovime nije bavila žena koja je samo htela da razreši sopstvenu porodičnu tragediju i istoriju, javnost o ovome skoro sigurno nikad ništa ne bi ni saznala. Po rečima Bilingove, stručnjaci američkog Kongresa kojim je predočila ova saznanja bili su "šokirani" brojem ubijenih civila.
Ali se zato taj isti Kongres uveliko bavi "ruskim ratnim zločinima" u Ukrajini i donosi zakone kojima se omogućuje njihovo krivično gonjenje pred američkim sudovima. Zato SAD najavljuju da će uskoro udarnu rusku antinacističku formaciju "Vagner" proglasiti "transnacionalnom kriminalnom organizacijom" što će sigurno pozdraviti i ovdašnji "prozapadni" mediji koji o "Nultim jedinicama" i njihovim pokroviteljima iz CIA, američkih specijalnih snaga i drugih obaveštajnih agencija ne smeju ni da pisnu.
Treba napomenuti da ovo čak nije ni najveći skandal vezan za američku destruktivnu okupaciju Avganistana. U julu 2021. godine jedan bivši pripadnik američke Nacionalne agencije za bezbednost (NSA), a koji je kasnije radio za privatnu kompaniju pod ugovorom sa Pentagonom, osuđen je na 45 meseci zatvora pred američkim sudom za odavanje državnih tajni. A kojih državnih tajni? Radilo se o poverljivim dokumentima o američkom programu ubijanja ljudi, mahom civila, dronovima.
Naime, procenjuje se da su, od 2004. godine do danas, američki dronovi pod kontrolom američke vojske i CIA, usmrtili između 9.000 i 17.000 ljudi širom sveta, uključujući i do 2.200 dece.
Po rečima osuđenika Danijela Hejla, "u ratovanju dronovima, desi se da su 9 od 10 ubijenih nevini… morate da ubijete deo svoje savesti da biste radili svoj posao".
Hejlu, inače potomku čuvenog heroja američke revolucije Natanijela Hejla, koga su Britanci streljali pošto je uhvaćen u špijuniranju pokreta njihove vojske, savest je ipak proradila. Ne samo da je javnosti otkrio deo globalnog zločinačkog delovanja američke duboke države, nego je i u svojevrsnoj, rukom ispisanoj ispovesti sudiji koji mu je sudio, otkrio i posebnu vrsti psihopatologije koja stoji iza nasmejanog lica američkog "širenja demokratije".
Ispovest počinje citatom američkog admirala Džina Laroka iz 1995: "Mi sada ubijamo ljude a da ih nikad ne vidimo. Sada pritisnete dugme sa daljine od više hiljada milja… Pošto se sve to radi daljinski, nema griže savesti… A onda se trijumfalno vratimo kući".
Takođe otvoreno piše o svom post-traumatskom stresnom poremećaju i depresiji, uzrokovanim time što je lično video posledice udara dronova na ljudska tela u Avganistanu. Ali, još više time što je najzad shvatio da je "taj rat bio vrlo malo povezan sa sprečavanjem da se teror preseli u Sjedinjene Države, a mnogo više sa profitima proizvođača oružja i tzv. odbrambenih podizvođača… U najdužem, tehnološki najnaprednijem ratu u američkoj istoriji, plaćenika pod ugovorom je bilo dva puta više od vojnika u uniformi, a njihove plate su bile i do deset puta veće".
Ali je možda najmračniji deo pisma na samom kraju, gde Hejl opisuje scenu u kojoj su ga kolege pozvale na druženje i "zbližavanje" posle radnog vremena, koje se sastojalo od uživanja u tzv. ratnoj pornografiji, odnosno arhivskim snimcima udara dronom na ljude nekoliko hiljada milja daleko, u "prizorima poslednjih trenutaka života ljudi bez lica". Pri tome, Hejl priznaje da je u "ratnoj pornografiji" redovno uživao još dok je bio stacioniran u američkoj vojnoj bazi u Bagramu u Avganistanu 2013-2014. godine, gde je takođe učestvovao u odabiru meta za američke dronove-ubice.
Naravno da je gore-opisano samo deo američke "ratne pornografije" koja se decenijama upražnjava širom sveta, uključujući i naše prostore. No izgleda da su neprestana podsećanja neophodna, jer nam se, eto, glavni globalni proizvođači rata, agresije, zločina i ubijanja nevinih civila, ponovo nude kao "mirotvorci", koji bi da reše "prijateljsku čarku" tokom koje su nas besomučno bombardovali tako što će da nam "pomognu" da se što bezbolnije odreknemo naše istorijske i krvlju natopljene zemlje.
Oni poput Dereka Šolea koji vide Vagnera i slične u tuđem oku, a odbijaju da vide drona-ubicu ili bombu sa osiromašenim uranijumom u svom – bi da nam čitaju moralne lekcije i nude nam neko bolje (malo) sutra, tretirajući nas kao domoroce u sopstvenim "demokratskim" rezervatima.
To jednostavno nije prihvatljivo. I više od toga. To je uvredljivo.