Načelnik Novosibirskog operativnog sektora grada Berlin, general-major Aleksej Sidnev je 14. septembra 1945. poslao zameniku narodnog komesara unutrašnjih poslova SSSR-a, general-pukovniku Ivanu Serovu, jednu posebnu poruku o napretku istrage u slučaju visokog zvaničnika Ministarstva za narodno obrazovanje i propagandu Rajha, SA grupenfirer Vernera Vehtera, navodi se u dokumentima, koje je objavila Federalna služba bezbednosti Rusije (FSB).
Kako se ispostavilo na ispitivanjima, istovremeno sa mestom šefa kabineta Glavne uprave za propagandu Nacionalsocijalističke nemačke radničke partije (NDSAP), Vehter je u istom odeljenju rukovodio opštim sažetkom naoružanja i građevinarstva.
Tokom istrage, Vehter je svedočio o razvoju novih vrsta oružja nacističke Nemačke i, posebno, o nemačkoj atomskoj bombi.
"Iste, 1944. godine, razvijeni su projekti za bombardere veoma velikog dometa, koji bi mogli da bombarduju vojne građevinske centre Sovjetskog Saveza na Uralu i industrijske objekte u Severnoj Americi. Ti bombarderi je trebalo da se koriste za transport atomskih bombi", navodi se.
Glavni rukovodilac svih radova na najnovijim vrstama naoružanja bio je general Dornberger, koji je bio odgovoran za proizvodnju krstarećih raketa V-1 i V-2, kao i atomskih bombi.
Već 1943, Vehter je u razgovoru sa glavnim inženjerom Ministarstva propagande Dominikom saznao da se radi na proizvodnji atomske bombe. Kasnije, iz razgovora sa profesorom dr Erihom Šumanom i profesorom Menzelom, Vehter je saznao da je radove na atomskim bombama obavljao Institut Kajzer-Vilhelm u Berlinu.
Za proizvodnju atomskih bombi bili su lično odgovorni šef odeljenja za proizvodnju Ministarstva naoružanja Zauer i njegov zamenik Feldman.
Najupućeniji u ceo proces su bili general Dornberger i dr Erih Šuman, koji su posebno radili na istraživačkim pitanjima u vezi sa proizvodnjom atomske bombe.
Kao što se vidi iz materijala krivičnog predmeta, general-pukovnik Serov je 10. oktobra 1945. lično učestvovao u ispitivanju Vehtera po pitanju prisustva atomske bombe i projektila V-2 u Nemačkoj.
"Znao sam da Ministarstvo naoružanja obavlja praktičan rad u pripremi za upotrebu atomske bombe. O tome sam saznao od svog prijatelja, urednika tajnog vladinog biltena, Hertela Hansa", kazao je Vehter tokom tog ispitivanja.
Kako je dodao, Hertel mu je ispričao u februaru 1945. godine, u ime ministra propagande Gebelsa, da je otišao na službeni put u grad Celje i da se tamo sastao sa svojim poznanikom, načelnikom vazduhoplovne škole specijalnih snaga, pukovnikom Hermanom Hajom, koji mu je rekao da su u školi u upotrebi avioni najnovijeg dizajna.
Naveo je da te letelice imaju veliki domet i da će biti naoružane atomskom bombom.
Pukovnik Hajo Hertel rekao je da je nova letelica bila namenjena da atomskim bombama bombarduje industrijske centre Sovjetskog Saveza, koji se nalaze na Uralu i Centralnoj Aziji.
"Na osnovu razgovora sa Dominikom i Hertelom, došao sam do zaključka da se nemačko Ministarstvo naoružanja pripremalo za upotrebu atomskih bombi 1945. godine. Nemam tačne podatke da bi u određeno vreme rata atomske bombe bile upotrebljene protiv Sovjetskog Saveza", naveo je Vehter.
Međutim, kako je dalje otkrio, postojali su određeni znaci, koji su mu dali razloga da veruju o mogućoj upotrebi atomske bombe u ratu protiv Sovjetskog Saveza u leto 1945. godine.
"U jednom od razgovora, državni sekretar Ministarstva propagande dr Nauman je, govoreći o vojnoj i političkoj situaciji u Nemačkoj u poslednjoj fazi rata, rekao da bi se sve uskoro trebalo promeniti na bolje i citirao Hitlera, koji je u uskom krugu ljudi od poverenja rekao: 'Neka mi Bog oprosti poslednjih 14 dana rata'", podsetio je.
Prema njegovim rečima, u poređenju sa drugim podacima, veruje da je ovo uputstvo krilo intenzivne pripreme za upotrebu tajnog naoružanja, projektovanog za jun 1945. godine.
Međutim, Hitlerovim nehumanim planovima da upotrebi atomsku bombu protiv Sovjetskog Saveza nije bilo suđeno da se ostvare, jer se u maju 1945. nacistička Nemačka se predala.