Oružane snage Ruske Federacije su u proteklih mesec dana nastavile ofanzivna dejstva na nekoliko delova fronta (uglavnom u DNR), a pokrenut je i protivnapad ruske vojske u Kurskoj oblasti.
Naime, 10. septembra delovi 155. brigade mornaričke pešadije Pacifičke flote i 106. gardijske divizije Vazdušno-desantne vojske (VDV) pokrenuli su napad na zapadno krilo izbočine ukrajinske vojske u Kurskoj oblasti.
Napad je sproveden iz dva pravca – sa zapada u pravcu ka selu Snagost i sa severa iz pravca Koreneva, a jedinice ruske vojske su u narednih nekoliko dana oslobodile više od 10 naseljenih mesta.
Tako je zapadno krilo ukrajinske vojske u Kurskoj oblasti potisnuto sve do linije Oljgovka–Ljubimovka–Sverdlikovo, dok su na drugim delovima Kurskog bojišta zabeležena manja pomeranja ruske vojske – konkretno oslobađanje sela Borki i Spaljno, kao i potiskivanje ukrajinskih trupa iz Semenovke.
Pretpostavlja se da je prioritet napada bio usmeren na zapadno krilo zbog pretnje od odsecanja ruskih trupa koje se nalaze južno od reke Sejm, odnosno u okolini Gluškovog, budući da je ukrajinska vojska uništila mostove na pomenutoj reci čime je otežano slanje pojačanja, i konstantno pokušava da upadne u ovaj deo Kurske oblasti.
Oslobađanjem prostora južnog od Koreneva, ponovo je uspostavljena kopnena veza sa jedinicama ruske vojske južno od reke Sejm.
Harkovska oblast, LNR, Časov Jar i Toreck
U severnom delu Harkovske oblasti nije bilo većih pomeranja, pa se borbe i dalje vode južno od Glubokovog i Lukjanicija, dok je nešto istočnije – na Kupjanskom pravcu – zabeleženo manje napredovanje ruske vojske ka reci Oskol.
Tako je tokom septembra ruska vojska zauzela šumski pojas južno od Sinkovke i proširila izbočinu kod sela Peščano. Manje napredovanje zabeleženo je i nešto južnije blizu granice LNR i DNR oblasti, odnosno tromeđe dve republike sa Harkovskom oblasti, gde je ruska vojska oslobodila sela Nevsko i Makejevka.
Južnije na Severskom pravcu, zabeležena su manja pomeranja linije fronta, a ruske trupe raspoređene na ovom delu fronta zauzele su Vijemku i ušli u Perejzdno.
Što se tiče Časovog Jara borci Oružanih snaga RF su ostvarili određeni uspeh, budući da su uspeli da pređu kanal Siverski Donjec na više mesta – zapadno od Kalinovke severno od grada, zatim u istočnom rezidencijalnom delu samog grada i južno od njega u pravcu Stupočkog.
Na Toreckom pravcu, ruska vojska uspela je da u potpunosti oslobodi naselja Družbu i Pivnično, kao i da napravi dva prodora – jedan ka centru Torecka, a drugi u njegov južni deo.
Ukrajinska vojska je na ovom delu fronta u proteklih mesec dana izvršila jedan protivnapad manjeg obima kako bi izvršila deblokadu trupa okruženih u severnom delu Njujorka, ali su ruske snage ubrzo vratile kontrolu nad koridorom kojim su se neprijateljski vojnici povlačili i prodrli sve do Leonidovke.
Vredi podsetiti da je glavni operativni cilj ruske vojske na ovom delu fronta zauzimanje Konstantinovke, koja bi u slučaju pada Torecka i Časovog Jara mogla biti napadnuta iz dva pravca.
Pokrovski i pravac ka Kurahovu
Kao i u proteklih par meseci, najžešće borbe, ali i najveće napredovanje ruske vojske zabeleženi su na Pokrovskom pravcu. Tako su ruske snage u proteklih mesec dana dovršili oslobađanje Grodovke, dok je ukrajinska vojska izvela kontranapad zahvaljujući kom je nakratko ponovo uspostavila kontrolu nad delovima Krasnog Jara i Nikolajevke.
Ruska vojska se brzo pregrupisala i u periodu od 17. do 25. septembra je uspela da potisne ukrajinske jedinice iz pomenuta dva naselja. Osim toga, većih pomeranja ka samom Pokrovsku nije bilo, budući da je komanda Oružanih snaga RF preusmerila fokus nešto južnije ka Selidovu i drugim naseljima u pravcu grada Kurahova.
Zbog toga su u septembru ruski borci oslobodili Karlovku, Galicinovku, Ukrajinsk sa okolinom, Želane prvo i Želane drugo i čime je znatno sužen "džep" ukrajinske vojske koji se protezao sve do Nevelskog, na oko 15 km od Donjecka. Istovremeno, u potpunosti je oslobođena Krasnogorovka, a ruski borci prodrli su sve do Ostroja.
Ofanzivnim dejstvima ruske vojske neprijateljske jedinice su potisnute iz ovog područja, a zbog delimičnog zatvaranja "džepa", ukrajinska komanda pokrenula je povlačenje svojih snaga ka obližnjoj Kurahovki i Gornjaku (na čijim obodima se već vode borbe), koji se nalaze južno od Ukrajinska.
Nema sumnje da je cilj zatvaranja "džepa" udaljavanje neprijateljske vojske, konkretno artiljerijskih jedinica od samog Donjecka, budući da se sada najbliži položaji ukrajinskih trupa ne nalaze na 15, već na 25 do 30 km od centra prestonice DNR.
Takođe, na osnovu kretanja ruskih snaga deluje da je njihov trenutni prioritet oslobođenje Gornjaka, Kurahovke i okolnih naselja, kako bi se u potpunosti eliminisao ostatak ukrajinske izbočine. Dalji cilj može biti zauzimanje grada Kurahova, što će zbog veštačkog jezera napravljenim od reke Volčje koje ga štiti sa severa i utvrđenja na istoku i jugu, biti težak zadatak.
Ugledarski pravac – okruživanje neosvojive tvrđave
Tokom septembra primetno je bilo aktiviranje još jednog pravca u DNR, a u pitanju je front oko industrijskog gradića Ugledara. Inače ovo mesto je ukrajinskoj vojsci služilo kao neosvojiva tvrđava, koju je ruska vojska u više navrata pokušavala da oslobodi, ali bezuspešno.
Glavni razlog za to su kompleksi višespratnica unutar i rudnici oko grada, sa kojih se pruža pogled na okolnu ravnicu bez trunke zaklona, zbog čega bi svako kretanje i napad ruske vojske bili primećeni i osujećeni.
Zbog toga se ruska komanda odlučila da odustane od frontalnih napada, koji u prošlosti nisu davali rezultate i dovodili su do velikih gubitaka, i opredelila se za stavljanje Ugledara u poluokruženje i njegovo potonje odsecanje od ostatka ukrajinskih položaja.
Tako su Oružane snage RF istovremeno pokrenule ofanzivna dejstva u kojima su oslobođeni Vodjano severoistočno i Prečistovka zapadno od Ugledara, čime su definitivno presečni putevi O0532 (koji je Ugledar spajao sa Konstantinovkom koja je takođe oslobođena) i T0509.
Stoga su se za snabdevanje preostalih jedinica u Ugledaru koristili zemljani putevi koji vode ka Bogojavljenki i dalje ka Uspenovki na severu, a ruske snage su u međuvremenu pokrenule napad iz dva pravca ka samom gradu, čija odbrana je u velikoj meri "omekšana" dejstvom artiljerije i "jedrećih" avio-bombi.
Prema poslednjim informacijama deluje da je ruska vojska gotovo u potpunosti opkolila grad, kao i da njene trupe već kontrolišu više od trećine Ugledara, a borbe se nastavljaju sa jedinicama ukrajinske vojske koje su utvrđene u višespratnicama i podrumima.
Značaj ovog industrijskog gradića leži u tome što bi njegovim oslobađanjem, ruskoj vojsci bila otvorena vrata ka ostatku južnog dela DNR koji nije toliko dobro utvrđen, ali i ka samom Kurahovu sa južne strane.
Iako su pojedini ukrajinski izvori kao opciju spominjali povlačenje i uspostavljanje nove linije odbrane u Uspenovki, činjenica je da ovo naselje, kao ni okolna mesta, nema višespratnice koje bi pružale prednost braniocima, kakvu su imali u Ugledaru.