Nastupajuća ukrajinska ofanziva ušla je u treći mesec, a nakon okršaja relativno niskog intenziteta i zatišja u pojedinim delovima fronta sredinom jula, usledilo je ponovno uvećanje borbenih dejstava sa obe strane.
Zbog toga je krajem jula i početkom avgusta došlo do manjeg pomeranja prve linije i teritorijalnih promena na gotovo svim pravcima, pa tako ukrajinske snage napreduju na južnom delu Donjeckog bojišta i južno od Artjomovska, dok ruska vojska svakodnevno oslobađa teritorije u Luganskoj i Harkovskoj oblasti.
Aktiviranje Hersonskog pravca i Zaporoški deo fronta
U završnom delu prošle analize stanja na frontu, kao jedna od opcija pomenuto je potencijalno ukrajinsko forsiranje Dnjepra u Hersonskoj oblasti, zbog smanjenog vodostaja nakon prvobitnih poplava nastalih uništavanjem brane u Novoj Kahovki. Informacije koje su se tada pojavile, pokazale su se kao tačne, jer su u periodu između 8. i 11. avgusta, izviđačko-diverzantske jedinice neprijatelja uspele da zauzmu nekoliko rečnih ostrva. Tom prilikom ukrajinske snage pokušale su i da uspostave mostobran na reci nedaleko od sela Kazači Lageri, međutim brzom reakcijom ruske artiljerije protivnik je bio prinuđen da se povuče.
Na Zaporoškom pravcu, Oružane snage Ukrajine okupirale su Pjatihatki, posle prvobitnih neuspelih pokušaja kada su ih ruske jedinice potisnule iz njega. Nakon zauzimanja pomenutog sela, neprijateljske trupe započele su ofanzivne aktivnosti u pravcu ka Žerebjanki, nastojeći da je okruže i preseku put koji je povezuje sa Lugovom.
Jedini uspeh u ovoj operaciji ogleda se u zauzimanju nekoliko njiva, jer su već prilikom nailaska na isturene ruske rovove, ukrajinske snage pretrpele gubitke i zaustavile svoj napad.
Najžešće borbe u Zaporoškom delu fronta vode se na periferiji sela Robotino, na koje je ukrajinska strana izvršila najveći napad do sad, 26. i 27. jula. Glavni udar u kom su, prema različitim procenama, učestvovala tri bataljona sa 80-100 oklopnih vozila raspoređenih u dve grupe, išao je ka samom Robotinu, ali i oko njega u nastojanju da se selo zaobiđe kako bi se došlo do čuvene "Surovikinove linije". Neprijateljske trupe su u jednom trenutku uspele da uđu u Robotino, odakle su ubrzo potisnute ruskim protivudarom.
Druga grupa je doživela sličnu sudbinu, pa je nakon početnog dubokog prodora istočno od Robotina izgubila deo zauzetih teritorija i ovaj deo fronta je sada stabilizovan. Ipak može se reći da je druga grupa ostvarila svoj cilj jer su se njeni pripadnici probili do "Surovikinove linije". Naime, na snimku objavljenom 27. jula može se videti kako borbeno vozilo pešadije BMP-1, čiji vozač iskače i beži, juriša ka rovu i tenkovskim zaprekama ("zmajevi zubi") u pozadini.
Oklopnjak je ubrzo upao u rov i ostao zaglavljen, a kasnije je objavljen i snimak na kom pripadnici ruske vojske vrše inspekciju vozila. Ostaje nejasno da li je reč o namernom izviđanju, odnosno proveri postojanja minskih polja, složenosti i rasporedu tenkovskih zapreka, rovova i odbrambenih položaja; ili se jednostavno rado o vozilu koje se izgubilo tokom napada i slučajno došlo do ruskih pozicija.
Šta god da je uzrok, opisani događaj predstavlja jedini put da je ukrajinska vojska zapravo došla do "Surovikinove linije", u proteklih dva i po meseca nastupajuće ofanzive.
Južni deo Donjeckog bojišta i okolina Artjomovska
Kao i do sada najveći napredak ukrajinske strane, ponovo je zabeležen na južnom delu Donjeckog fronta jer je nakon skoro dva meseca od zauzimanja sela Neskučnoe, Storoževoe, Blagodatnoe i Makarivka, uspela da pomeri liniju i okupira Staromajrosko. Ovo im je dalo taktičku prednost pa su posle nekoliko dana prelaskom reke Mokri Jalji najpre uspostavili mostobran, a zatim ušli u susedno Urožajne.
Potonje selo je trenutno u sivoj zoni, jer Oružane snage Ruske Federacije i dalje kontrolišu njegove južne delove. Izvesno je da će ukoliko pojačanje ne stigne na vreme, ruske jedinice biti prinuđene na povlačenje južno ka selu Zavitne Bažanja, gde je položaj za odbranu iza pomenute reke znatno povoljniji.
Što se okoline Artjomovska tiče, borbe se trenutno vode na periferiji Klišivke gde ključne pozicije na uzvišenjima oko grada konstantno prelaze iz poseda jedne u posed druge strane.
Početkom avgusta ukrajinske snage uspele su da uđu u selo i zauzmu položaje u jugozapadnom delu, ali su iz istog potisnute 13. avgusta, žestokim napadom ruskih tenkova i borbenih vozila pešadije, podržanih artiljerijom. Sa druge strane, pojedine ukrajinske jedinice u ovom delu fronta nastoje da zaobiđu Klišivku prodorom kroz Andrejevku i Kurdjumovku, sa krajnjim ciljem stavljanja Artojomovska u poluokruženje, budući da su severno od grada izgubile položaje u blizini Berhovke.
Na osnovu svega navedenog deluje da ukrajinska vojska nastoji da uspostavi četiri stabilna položaja i to po jedan u Hersonu, Robotinu, okolini Staromajroska, odnosno Urožajna i Artjomovsku. Iz ovih mesta može biti pokrenut i konačan glavni udar, tačnije poslednji pokušaj da se probiju utvrđene linije ruske odbrane, uz kasnije usmeravanje dela preostalih rezervi u deo fronta na kom dođe do "pucanja".
Prema razčličitim izvorima, procenjuje se da je Ukrajini ostalo oko 60 odsto ljudstva i sredstava ratne tehnike namenjenih za tekuću ofanzivu, raspoređenih na svim pomenutim pravcima, što uz pomenute rezerve i dalje predstavlja potencijalnu pretnju za ruske položaje.
Međutim treba uzeti u obzir i činjenicu da se uskoro bliži kraj leta, a samim tim i period suvog tla pogodnog za sprovođenje ofanzivnih dejstava upotrebom oklopno-mehanizovanih jedinica. Loši jesenji vremenski uslovi, ali i ruska kontraofanziva u Luganskoj i Harkovskoj oblasti ostavljaju malo vremena ukrajinskim snagama za ostvarivanje svojih ciljeva, pa se do kraja avgusta i početka septembra mogu očekivati intenzivne borbe na južnim delovima bojišta.
Pripreme za glavni udar ruske kontraofanzive
U Luganskoj i Harkovskoj oblasti ruske trupe neprekidno napreduju duž čitave linije fronta, a krajem jula i početkom avgusta zabeleženo je nekoliko značajnih teritorijalnih promena. Pre svega uspostavljen je širok mostobran i zauzeti su položaji kod mesta Nadija i Sergivka, nakon prelaska reke Žerebec u Luganskoj oblasti, čime su stvoreni uslovi za ulazak u Harkovsku oblast i na tom delu bojišta.
Slična je situacija i sa selom Novoseljovsko, koje je oslobođeno 5. avgusta, dok su jedinice ruske vojske ušle u harkovska naselja Kislovka i Kotljarovka gde se trenutno vode borbe. Severoistočno od dva pomenuta mesta proteže se pojas skoro oslobođenih teritorija širok nekoliko kilometara, sve do Sinkovke iz koje su se, prema nepotvrđenim informacijama, ukrajinske snage povukle početkom avgusta. U šumama nadomak Kremenaje i oko Belgorovke trenutno se vode pozicione borbe, pa nije zabeležno veće pomeranje prve linije.
Sudeći po dosadašnjim operacijama u ovom delu fronta, može se zaključiti da Oružane snage RF pored oslobađnja Kupjanska kao primarnog cilja, primenjuju sličnu taktiku kao i Ukrajinci na jugu, tj. pokušavaju da otkriju najslabiju tačku neprijateljske odbrane i tu koncentrišu veliki broj oklopno-mehanizovanih trupa za prodor.
Ovome u prilog govore i pojedini navodi o raspoređivanju čak 100.000 vojnika, 900 oklopnih vozila, 555 artiljerijskih oruđa i oko 370 višecevnih lansera raketa, duž cele linije fronta u Luganskoj, odnosno Harkovskoj oblasti.
Pored pripreme za glavni udar, navedene snage služe i kao sredstvo za sprečavanje slanja dodatnih ukrajinskih trupa na Zaporoški i Donjecki pravac, čime se u određenoj meri rasterećuje ruska odbrana. Ukoliko se ispostavi da je ukrajinska komanda već preusmerila ogroman deo trupa iz Harkovske oblasti na južno bojište, ruske snage bi vrlo lako mogle dođi do reke Oskol i osloboditi Kupjansk, koji predstavlja ključno komunikaciono čvorište u ovom delu Ukrajine.