Akademik i član prvog saziva Senata Republike Srpske Vojislav Maksimović preminuo je danas u Beogradu u 89. godini.
Maksimović će ostati upamćen u istoriji Republike Srpske i kao čovek koji je na zasedanju Skupštine srpskog naroda u BiH 9. januara 1992. godine pročitao odluku o proglašenju Republike Srpskog naroda u BiH.
Sa grupom srpskih intelektualaca na Vidovdan 1990. u Sarajevu obnovio je Srpsko prosvetno i kulturno društvo "Prosveta" i bio njegov predsednik do 2001. godine, a posle počasni predsednik i član Glavnog odbora.
Predsednik Republike Srpske Milorad Dodik uputio je telegram saučešća, povodom smrti akademika i člana prvog saziva Senata Republike Srpske Vojislava Maksimovića.
"Sa žaljenjem sam primio vest o smrti akademika i člana prvog saziva Senata Republike Srpske Vojislava Maksimovića. Akademik Vojislav Maksimović, ostavio je neprocenjiv i neizbrisiv trag i njegov odlazak predstavlja veliki gubitak za srpsko društvo u celini", navodi se telegramu saučešća.
Dodik dodaje da sa iskrenim saosećanjem, ali i uverenjem da najbolji žive večno, upućuje najiskrenije saučešće porodici, prijateljima i poštovaocima akademika Maksimovića.
Srpski član Predsedništva BiH Željka Cvijanović, povodom smrti akademika i člana prvog saziva Senata Republike Srpske Vojislava Maksimovića, uputila je telegram saučešća njegovoj porodici.
Ona je naglasila da je Republika Srpska smrću Maksimovića izgubila iskrenog rodoljuba i da će njegova dela i stvaralaštvo ostati vredna zaostavština srpskom narodu i kulturi.
Predsednik Narodne skupštine Republike Srpske Nenad Stevandić uputio je danas, u ime Narodne skupštine Republike Srpske i svoje lično ime, izraze dubokog žaljenja povodom smrti uvaženog profesora i akademika Vojislava Maksimovića, čoveka koji je svo svoje znanje i vlastitu sudbinu uzidao u temelje Republike Srpske.
"Prof. Maksimović, kao šef Kluba srpskih poslanika, a potom Kluba Srpske demokratske stranke, imao je dovoljno vizije i snage da se odupre preglasavanju od strane muslimanskih i hrvatskih poslanika, koji su 14. oktobra 1991. godine izglasali neustavni Memorandum o suverenoj BiH i kao odgovor na to, zajedno sa drugim srpskim poslanicima, ustanovi Skupštinu srpskog naroda u BiH. Kao što je i sam svedočio, učestvovao je u temeljnim priprema koje su trajale do 24. oktobra 1991. godine, kada su, nakon prethodnog sastanka Kluba srpskih poslanika, u takozvanoj Plavoj sali, na trećem spratu Skupštine SRBiH, 72 poslanika Srpske demokratske stranke, četiri poslanika Saveza reformskih snaga i jedan poslanik SDP-a proglasili Skupštinu srpskog naroda u BiH", navodi se u telegramu.
Stevandić navodi da će u istoriji ostati upisano da je upravo Maksimović, na sednici Skupštine srpskog naroda u BiH 21. decembra 1991, u svečanoj sali hotela "Holidej-in" u Sarajevu, u ime Kluba srpskih poslanika, pročitao predlog da se do srpske Nove godine, 14. januara 1992. godine proglasi Srpska Republika BiH.
Stevandić podseća da je Svečana sednica Skupštine srpskog naroda u BiH održana 9. januara 1992. godine u istoj sali hotela Holidej-in, i dodaje da je Maksimović na toj sednici pročitao je Deklaraciju o proglašenju Srpske Republike Bosne i Hercegovine.
Od malenog Cvilina do akademija nauka
Vojislav Maksimović rođen je 4. avgusta 1935. godine u Cvilinu/Jošanica kod Foče, u tadašnjoj Zetskoj banovini Kraljevine Jugoslavije. Osnovnu školu pohađao je u Cvilinu i Ustikolini, a Nižu realnu gimnaziju završio je u Foči 1950. godine. Višu gimnaziju pohađao je u Foči, Beogradu i Sarajevu, gde je u Drugoj muškoj gimnaziji 1955. godine položio veliku maturu.
Školske 1955/56. započeo je studije jugoslovenske književnosti i srpskohrvatskog jezika na Filozofskom fakultetu u Beogradu, a završio 1960. godine na Filozofskom fakultetu u Sarajevu.
Bio je direktor Radničkog univerziteta, profesor u Centru za obrazovanje preduzeća "Maglić" i u Učiteljskoj školi, glavni i odgovorni urednik listova "Drinske novosti" i "Maglić" i direktor Narodne biblioteke u Foči.
U to vreme bio je odbornik opštinske skupštine u Foči i sreske skupštine u Sarajevu i poslanik u Prosvetno-kulturnom veću Savezne skupštine u Beogradu.
Maksimović je bio glavni i odgovorni urednik časopisa "Mostovi".
U Sarajevu je 1969. godine počeo da radi kao asistent u Institutu za izučavanje jugoslovenske književnosti na Filozofskom fakultetu. Na istom fakultetu je 1975. godine odbranio doktorsku disertaciju o životu i radu Jovana Kršića, a potom je izabran za docenta na Odseku za opštu književnost i bibliotekarstvo.
Predavao je najpre predmet Bibliografija i istraživačke metode, a onda i Jugoslovenske književnosti i Evropski klasični roman. Zatim je izabran za vanrednog, a u jesen 1984. godine i za redovnog profesora.
Na poziv Filološkog fakulteta u Beogradu, od školske 1980/81. do 1983/84. godine Maksimović je predavao Bibliografiju na Katedri za bibliotekarstvo i informatiku, a od 1984/85. godine predmet Jugoslovenska književnost i srpskohrvatski jezik na Univerzitetu "Jan Amos Komenski" u Bratislavi.
U septembru 1992. godine je izabran za rektora tek osnovanog Univerziteta u Srpskom Sarajevu, sa sedištem na Palama, i tu dužnost je obavljao do 15. aprila 2000. godine.
Maksimović je penzionisan u oktobru 2003. godine. Senat Univerziteta u Istočnom Sarajevu izabrao ga je, 2009. godine, za svog prvog profesora emeritusa. U okviru magistarskih i master studija na Filozofskom fakultetu na Palama nastavio je da predaje predmet Teorija, metode i tehnika naučnoistraživačkog rada.
Nosilac je niza priznanja, nagrada, a odlikovan je i 1975. Ordenom bratstva i jedinstva sa srebrnim vencem, za istaknutu društvenu i političku aktivnost od 1990–1994. odlikovan je Ordenom Republike Srpske na lenti 1994. godine i Ordenom Nemanjića 1996. godine.
Bio je poslanik Narodne skupštine Republike Srpske od 1990. do 1992. godine i Narodne skupštine Republike Srpske od 1991 do 2000. godine i predsednik Skupštine Srpskog Sarajeva u periodu od 1994. do 1996. godine.
Za dopisnog člana Akademije nauka i umetnosti Republike Srpske izabran je 27. juna 1997, a za redovnog 21. juna 2004. godine. Od 2002. godine bio je član je Međunarodne akademije humanitarnih i prirodnih nauka u Moskvi .
Veoma je obimna bibliografija njegovih novinskih, publicističkih, književnih, stručnih i naučnih radova, a samostalno je objavio knjige "Viđenje Bosne", "Nekada i sada", "Belata ptica", "Od usta do usta", "Jovan Kršić – život", "Neka presudi vreme" i brojne druge
Akademik i senator Vojislav Maksimović biće sahranjen na groblju u Jošanici kod Foče u subotu, 31. avgusta, u 12 časova.