Vreme terora: Teška i preteška 2024. godina za Srbe na Kosovu i Metohiji
Hapšenja, pljačke, napadi, zastrašivanja, pucnjave, skrnavljenje pravoslavnih svetinja i nacionalnih simbola Srba, kamenovanja, prebijanja, suđenja, presude, patnje u zatvorima, nove optužbe za navodne ratne zločine, stalni pritisci, strah... Prazne apoteke, zabrana dinara, zabrana srpske robe u prodavnicama, zatvaranje pošta, upadi u zgrade srpskih institucija... Jednom rečju – teror.
Ovako je, u najkraćem, izgledao život Srba na Kosovu i Metohiji u 2024. godini koja je na izmaku. Isto kao i 2023, 2022... Ovde je, u stvari, iz godine u godinu, biti Srbin samo teže, gore, neizvesnije.
Na spisku etnički motivisanih incidenata na Kosovu i Metohiji 2024. godine koji pedantno vodi Kancelarija za KiM Vlade Srbije ove godine, do 28. decembra su 124 takva događaja. Godinu ranije bilo ih je 179, 2022. godine 150. Broj napada se, na prvi pogled smanjuje, verovatno samo zato što je broj Srba na KiM iz godine u godinu sve manji.
I površan pogled na ovaj popis pun sramote i nepočinstava pokazuje na šta se danas sveo život Srba na Kosovu i Metohiji i kako je živeti i patiti u getima, onim manjim južno od Ibra i onom velikom u koji je čitav sever za poslednjih par godina pretvoren.
Srbi i na severu i na jugu KiM to, sada već otvoreno, opisuju kao život pod okupacijom. Sever Kosova nije na kraju 2024. isti kao što je bio na početku godine. Popisi iz meseca u mesec pokazuju da pritisak ne popušta.
Tako je tokom septembra ove godine zabeleženo da je tzv. kosovska policija napala i pretukla četvoricu mladića u centru severnog dela Kosovske Mitrovice, a da je priveden još jedan muškarac koji je kamerom snimao torturu policije nad mladićima. Par dana kasnije u Istoku uhapšen je Tomislav Pantić zbog navodnih ratnih zločina. Dejana Radića iz Starog Grackog napali su, pretukli i opljačkali mladići koji su govorili albanskim jezikom.
Oskrnavljeno je crkvište u Međugori u Ibarskom Kolašinu, muškarac albanske nacionalnosti blokirao je kombijem ulaz u Osnovnu školu "Vuk Karadžić" u Gnjilanu koju pohađaju srpska i romska deca.
Mesec ranije, Albanci su u Severnoj Mitrovici na šetalištu prekrečili srpsku zastavu, izgorela je kuća povratničke porodice u selu Novake kod Prizrena, kamenovan je stan Dragice Gašić, jedine srpske povratnice u Đakovici. Oskrnavljena je Bećirova crkva na putu ka ski centru na Brezovici, priveden je Luka Zlatičanin iz Goraždevca zbog pevanja pesama, policija je upala u više srpskih institucija na Severu.
U junu policija je zabranila Srbima da obeleže Spasovdan u hramu Hrista Spasa u Prištini, pripadnici ROSU maltretirali su grupu mladića u Leposaviću, uperili puške u njih i prskali ih suzavcem, policija je upala u dve srpske škole u Leposaviću.
Uhapšen je Srđan Lazović iz tog grada zbog navodnih ratnih zločina, na Jarinju je zaustavljen autobus pun srpske dece a policija je tražila da se ukloni reč "Metohija" sa spiska i pretila prijavama vođama puta.
Koji dan ranije, grupa mladića kamenovala je školu u selu Gojbulja kod Vučitrna, u dvorištu porodice Ivice Đuzića u Mogili postavljena je ručna bomba. Albanski gradonačelnik Leposavića zabranio je da se u gradu na dan Svetog Vasilija Ostroškog istaknu srpske zastave, na Jarinju je uhapšen Slobodan Miletić iz Zvečana. U selu Naklo kod Peći na zidu crkve koja se obnavlja ispisane su poruke – "Alahu ekber" i na albanskom jeziku – "uklonite crkvu odavde, samo muslimana ima ovde", kao i "ne želimo crkve, želimo džamije, islam je prava vera".
U aprilu je na parkingu u Kosovskoj Mitrovici grupa Albanaca pretukla i opljačkala Petra Kostića, a u Bošnjačkoj mahali prebijena su dvojica Srba. U selu Bube kod Zubinog Potoka specijalci su prebili Vladana Stevanovića i pretili mu pištoljem, obijena je i opljačkana kuća Radivoja Joksimovića u selu Radevo kod Lipljana..
Na dan njene krsne slave, Aranđelovdan, u Đakovici je ponovo kamenovan stan Dragice Gašić, trojica vernika iz Crne Gore uhapšeni su blizu Visokih Dečana zbog natpisa na okviru tablica "Kosovo je Srbija".
Prekrečen je mural u Severnoj Mitrovici posvećen junacima sa Košara: 30. novembra policajci sa dugim cevima upali su u kuću samohrane majke Milicije Mihajlović u Zvečanu i pretili da će joj ubiti sina Marka.
Na popisu Kancelarije za KiM je još mnogo ovakvih događaja.
Sam Aljbin Kurti pre koji dan je na sednici svoje vlade kao najveće uspehe u protekloj godini, uz dokumentovanje "ratnih zločina", povećanje izdataka za odbranu, zabranu upotrebe srpskih vozačkih dozvola, posebno pomenuo gašenje srpskih institucija na severu...
Po Kurtiju, "većina građana četiri opštine na severu dokazuje spremnost za integraciju koja nikada nije izostala kod građana, ali je kontinuirano ometana nelegalnim strukturama i od strane Beograda".
"Mnoge od ovih nelegalnih struktura su već zatvorene jer su nelegalne. Tamo sada imamo potpuno drugačiju situaciju", rekao je pored ostalog Kurti.
Ono što je za Kurtija "drugačija situacija", za Srbe na severu je – okupacija. Tako je pre koji dan portal Dukađini objavio da je na severu Kosova raspoređeno više od 2.000 policajaca, odnosno jedan policajac na 15 do 20 Srba. To na terenu znači patrole, duge cevi pod prozorima Srba, kontrole, pretrese, maltretiranja, plašenje dece.
Patrole sa dugim cevima nisu više samo na glavnim putevima i glavnim raskrsnicama nego i po manjim naseljima, oko solitera, u parkovima, šetalište u Severnoj Mitrovici preplavljeno je policijom. Slično je u Zvečanu, Leposaviću, Zubinom Potoku.
Srbi na severu pričaju da je svaki izlazak dece na ulicu, na šetališta, da se igraju, za njih stres. Jasno je da se svaki takav izlazak na ulicu može pretoviriti u incident. Na šetalištu u Severnoj Mitrovici koje je danju i noću prepuno policije, često su grupe albanskih mladića koje provociraju srpsku decu.
Ono što su Srbi na jugu Kosova preživeli odmah posle odlaska srpskih bezbednosnih snaga, 1999. godine i na početku 2000-ih, Srbi na severu preživljavaju ove 2024. koja je na izmaku.
Rezultat je da je na Kosovu i Metohiji za poslenjih nepune četiri godine Kurtijeve vlasti broj Srba smanjen za najmanje 15 posto.