Poseta predsednika Crne Gore Jakova Milatovića vaseljenskom patrijarhu Vartolomeju izazvala je burne reakcije u ruskoj javnosti. Tvrdi se da dolazak Milatovića ima prikriveni cilj da se izvrši pritisak na Srpsku pravoslavnu crkvu da bi se postigli ustupci po pitanju priznavanja ukrajinskih raskolnika.
Za ovo su fanarioti planirali da iskoriste Makedonsku crkvu koja se otcepila od srpske patrijaršije, ali budući da joj je Beograd dobrovoljno dodelio autokefalnost, Carigradska patrijaršija je prešla na Crnu Goru koja ima takođe svoje raskolnike.
Komentarišući ovu posetu i kovanje zavere protiv SPC, protojerej-stavrofor Velibor Džomić za televiziju RT Balkan ističe da se ovakve posete obično unapred obznanjuju i pripremaju, a da je u ovom slučaju, objavljena samo vest da se predsednik Crne Gore sreo u Istanbulu sa patrijarhom Vartolomejom.
Zbog toga, kako navodi, ljudi imaju veliku bojazan od ovakvih susreta kada je komunikacija jednostrana i kada nije u sinergiji sa "majkom crkvom" iz koje dolazi posetilac.
"Nemam informacija da li je Milatović pre posete imao kontakata sa mitropolitom Joanikijem. Ljudi su zabrinuti jer ne treba zaboraviti da je u Crnoj Gori tokom prethodnih tridesetak godina otkako je na trgu na Cetinju na ulici izvikana tzv. crnogorska pravoslavna crkva od pripadnika koji nisu bili kršteni, pripadnika političkih partija koje su uglavnom bile anti-crkveno i anti-pravoslavno, anti-srpske orijentacije, Carigradska patrijaršija imala veoma jasan stav prema toj pojavi, kao što je imala svojevremeno, u Ukrajini", objašnjava Džomić.
Ipak, primećuje se poslednjih godina, a posebno od posete bivšeg predsednika Mila Đukanovića Carigradskoj patrijaršiji, da su najgori crkveni separatisti, zagovornici lažnog sveštenstva, poricanja crkvene istorije u Crnoj Gori okrenuti prema Fanaru i Carigradu.
Prema mišljenju Džomića, iza toga se krije nada da se ukrajinski nekanonski scenario, koji je izazvao tektonske poremećaje, može dogoditi i u Crnoj Gori.
"Ta poseta nije bila u funkciji Milatovićevog svedočenja svepravoslavnom jedinstvu nego je dobila dimenziju koja nije baš za pohvalu Crnoj Gori i njenom predsedniku", objašnjava naš sagovornik.
On podseća da se od 1219. godine, od kada je Sveti Sava dobio Tomos o autokefalnosti, Carigradska patrijaršija na ovim prostorima pitala i odlučivala samo kada je u vreme perioda Osmanske vladavine ukidana Pećka patrijaršija.
"Carigradska patrijaršija o unutrašnjim pitanjima drugih crkava ne može da raspravlja. Ona je prva po časti, ali nije prva po vlasti, carigradski patrijarh nije prvi bez jednakih, on postoji u svom rangu i dostojanstvu samo uz sabornost i u jedinstvu sa ostalim pravoslavnim crkvama", zaključuje Džomić.