Srbija i Balkan
Godišnjica ubistva srpske porodice Zec: Žrtve u jami za smeće, zločinac u luksuznoj banji
Tomislav Merčep osuđen je na sedam godina zatvora jer nije sprečio ubijanje civila, među kojima je i porodica Zec, ali je odslužio samo tri četvrtine zatvorske kazne zbog bolesti i dobrog vladanja
Dokumentaciono-informacioni centar Veritas podseća da se 7. decembra navršavaju 34 godine od kada su pripadnici specijalne jedinice MUP-a Hrvatske, poznate pod nazivima "Merčepovci" i "Jesenje kiše", kojom je komandovao Tomislav Merčep, u Zagrebu likvidirali porodicu Zec - Mihajla (38), njegovu suprugu Mariju (36) i njihovu maloletnu kćerku Aleksandru (12).
"Veritas" u saopštenju navodi da je, po Merčepovom naređenju, njegov zamenik Miro Bajramović naredio pripadnicima jedinice Igoru Mikoli, Siniši Rimcu, Nebojši Hodaku i Snježani Živanović da privedu Srbina Mihajla Zeca zbog navodnih veza sa krajiškim Srbima.
Prilikom privođenja, uveče oko 23 sata, ispred njegove kuće u Poljaničkoj ulici na Trešnjevci, ubio ga je Siniša Rimac, navodno u pokušaju bega. Nakon Mihajlove likvidacije, Munib Suljić se vratio u Mihajlovu kuću, odakle je izveo njegovu ženu Mariju i njihovu kćerku Aleksandru, zatim ih odveo u hotel "Panorama", a odatle na Sljeme, gde ih je pobio iz vatrenog oružja.
Suljić je nakon toga naredio ostalim pripadnicima jedinice da njihove leševe bace u jamu za smeće i zatrpaju. Nekoliko dana posle likvidacije, njihove leševe je pronašao Marijin brat Zlatko Mesić, koji je i sam bio pripadnik MUP-a Hrvatske.
Aleksandrina sestra Gordana i brat Dušan uspeli su da prežive tako što su se sakrivali u kući. Ubrzo po pronalasku leševa, uhapšeni su pripadnici Merčepove jedinice Munib Suljić, Igor Mikola, Siniša Rimac, Nebojša Hodak i Snježana Živanović. Neki od uhapšenih su pred istražnim sudijom priznali ubistva, ali na suđenju je utvrđeno da pred istražnim sudijom nisu imali advokata koga su, po zakonu, za tako teško delo morali imati, pa su njihovi raniji iskazi kao nezakoniti izuzeti iz spisa, a optuženi oslobođeni "u nedostatku dokaza".
U maju 2016. godine Županijski sud u Zagrebu je nepravosnažno osudio Tomislava Merčepa, tadašnjeg komandanta rezervne jedinice MUP-a RH, stacionirane u Pakračkoj poljani i na Zagrebačkom velesajmu, koji je bio i savetnik u istom ministarstvu, na pet godina i šest meseci zatvora.
Njemu je na teret stavljeno da "nije sprečio sebi podređene da vrše nezakonita hapšenja, zlostavljanja i ubijanja 31 civila dovedenih iz Zagreba, Kutine, Ribnjaka, Janje Lipe, Bujavice, Međurića, Zbjegovače i Pakračke Poljane, od kojih je 23 usmrćeno", dok je iz činjeničnog opisa presude izostavljeno 20 žrtava, za koje je takođe bio optužen, a za koje, navodno, nije moglo da se utvrdi ko ih je hapsio i likvidirao", navodi se u saopštenju "Veritasa" koje prenosi Tanjug.
Među ubijenima za koje je Merčep osuđen navedena su i imena Mihajla, Marije i Aleksandre Zec. Dodaje se da je Vrhovni sud, presudom iz februara 2017. godine, preinačio prvostepenu presudu tako što mu je povećao kaznu na sedam godina zatvora, koju je povremeno, umesto u zatvorskoj ćeliji, "izdržavao" u elitnoj banji Krapinske toplice.
U martu 2020. godine hrvatski Vrhovni sud doneo je odluku da se osuđeni Tomislav Merčep pusti na uslovnu slobodu nakon izdržane tri četvrtine zatvorske kazne zbog znatno pogoršanog zdravstvenog stanja, ranije krivične neosuđivanosti, potpunog pridržavanja kućnog reda i što je dotadašnjim izdržavanjem kazne "u celosti ostvarena svrha kažnjavanja", navodi "Veritas".
Dodaje se da su u novembru iste godine mediji u regionu objavili da je umro ratni zločinac Tomislav Merčep u 69. godini, podsećajući da je bio kandidat na predsedničkim izborima 2000. godine, a 2015. i počasni gost na inauguraciji hrvatske predsednice Kolinde Grabar Kitarović.
"Veritas" navodi da, pored likvidacija četvoročlanih porodica Kozbašić u Petrinji u novembru 1991. godine, Čengić u Erveniku kod Knina u januaru 1992, Radosavljević u Daruvaru u februaru 1992, Olujić u Cerni kod Županje u februaru 1992, i ubistvo tročlane porodice Zec spada u najmonstruoznije likvidacije porodica u ratu devedesetih zbog njihove etničke pripadnosti.
Pomenute porodice bile su mešovitog srpsko-hrvatskog sastava, osim porodice Radosavljević, u kojoj su oba supružnika bili srpske nacionalnosti.
Live
