Političku karijeru Kristijana Šmita obeležili su brojni skandali, a njegovi protivnici podsećaju da je mesto ministra poljoprivrede izgubio zbog skandala sa odobravanjem upotrebe pesticida.
Ipak, najveći skandal, koji je kasnije zataškan, bio je 2007. godine, kada je kao državni sekretar za odbranu pokušao da rehabilituje nacističkog pilota Vernera Moldersa, objavio je Centar za društveno-politička istraživanja Republike Srpske, prenosi RTRS.
Ove godine, u martu nemačka državna televizija ZDF objavila je prilog o Šmitu koji je bio kritičke prirode, sa posebnim osvrtom na njegovu orijentaciju ka nacističkom nasleđu. U ovoj emisiji prikazan je video kada Šmit polaže vence nacističkim vojnicima Vermahta koji su bili u sastavu SS 1. brdske divizije. Uniforme koje su nošene ovom prilikom su iz vremena nacističke Nemačke.
Nemački časopis "Kontraste" pisao je da je nemački ministar odbrane Peter Štruk 2005. godine zabranio da jedna jedinica vazduhoplovstva nosi ime po Moldersu, podsetio je CDPI u materijalima koje je objavio na svom sajtu.
Dve godine nakon toga Šmit je pokrenuo inicijativu za rehabilitaciju ovog pilota Luftvafea, ratnog vazduhoplovstva nacističkog nemačkog Vermahta.
Prema nemačkom časopisu "Kontraste", Molders je bio jedna od poznatih ličnosti "Trećeg rajha" zahvaljujući, između ostalog, veoma bliskim vezama sa šefom nacističkog vazduhoplovstva i jednim od prvih Hitlerovih saradnika Hermanom Geringom.
Prema "Kontrasteu", Molders se borio na strani nacista u Drugom svetskom ratu, kao i ranije u Španskom građanskom ratu kao dobrovoljac. Bio je pripadnik zloglasne Legije Kondor, tokom čijeg bombardovanja je ubijeno na hiljade civila. Sam Hitler mu je dodelio najviša odlikovanja, a posle smrti proglašen je za "heroja nacionalsocijalizma".
Uprkos svemu tome, Šmit je stao u odbranu nacističkog heroja Moldersa, rekavši na televiziji da nacistički pilot "nema smeđe fleke na prsluku". Nemačka javnost je tada burno reagovala, podsećajući da je u zločinima učestvovala i Legija Kondor, kojoj je pripadao Molders.
Zalaganjem za nacističkog heroja Moldersa, Šmit je, pisao je magazin "Kontraste", prekršio rezoluciju Bundestaga u kojoj je pisalo da se pripadnicima Legije Kondor neće dodeljivati odlikovanja.
Između ostalih, reagovao je i istoričar Detlef Bald koji je istakao da je Molders izgradio karijeru kao verna karika u nacionalsocijalističkom lancu i da je kao pilot učestvovao u nacističkom bombardovanju Londona i Denkerka.
Šmit je tvrdio da nacistički heroj Molders nema nikakve veze sa nacističkom ideologijom, što je istoričar Bald demantovao, rekavši da su Šmitove tvrdnje lažne i veoma opasne, jer je Molders bio aktivni propagator nacionalsocijalizma i da se nikada nije distancirao od projekta istrebljenja Jevreja.
Magazin "Kontraste" je tada ocenio da je veoma opasno što Šmit u ime Ministarstva odbrane pokušava da rehabilituje nacističkog heroja, pilota Moldersa i ikonu desničarskih ekstremista u Bundesveru.
Molders je prvi pilot u istoriji vazduhoplovstva koji je zabeležio 100 pobeda iz vazduha. Nema podataka da je učestvovao u bombardovanju Jugoslavije.
Nemački poslanik Gregor Gizi sa grupom poslanika iz političke partije "Der Linke" se 2006. godine obratio nemačkom parlamentu pismom i pitanjima u vezi sa Šmitom i njegovom odbranom nacističkog heroja Vernera Moldersa.
Pored ostalih argumenata, u pismu se pominje i da je Šmit član "Kameradenkreises der Gebirgstruppe", što bi se u slobodnom prevodu moglo opisati kao "Krug pripadnika društva brdskih trupa", čiji je vođa bio nacistički SS general Hubert Lanc, koga se ova organizacija nije odrekla ni do danas.
Oktobra 1940. Lanc je preuzeo je komandu nad 1. brdskom divizijom, koja je bila namenjena za operaciju Feliks, napad na Gibraltar. Ova operacija je otkazana i divizija je prebačena na istok gde je u sastavu 2. armije učestvovala u invaziji na Jugoslaviju aprila 1941. godine.
Posle rata suđeno mu je za ratne zločine i osuđen je u slučaju Jugoistok, tačnije za više zločina jedinica pod njegovom komandom na Balkanu. Osuđeni zločinac je na slobodi već od 1951. godine.
U periodu od 18. jula 1947. do 18. februara 1948. odigralo se najznačajnije suđenje za Jugoslaviju. Radilo se o grupi od 12 optuženih nemačkih komandanata koji su jedno vreme služili na Balkanu.
Suđenje je trajalo 117 dana i za to vreme je pročitano 1.025 dokumenata i saslušano 678 svedoka te sačinjen transkript na 9.556 stranica.
Nacistički zločinac Beme je izvršio samoubistvo pre izručenja Jugoslaviji od strane saveznika.
Nacista Hubert Lanc je i sam svedočio o genocidu u NDH: "Na našoj strani vojuju dobrovoljački bataljoni domaćih muslimana, koji gore od želje da se osvete komunistima za ubistva i paljevine, koji, iz čistog fanatizma, načiniše u njihovim sedištima. Pojavljuju se slike velikog užasa, van mogućnosti predstave civilizovanih ljudi..."
Tako je izgledala "hrvatska", "nezavisna" "država" u sredini svoga kratkog života.
Nacistički heroj general Edvard Ditl
Hitler je 1. jula 1944. godine državnom ceremonijom u Palati Kleshajm odao počast generalu brdske pešadije Edvardu Ditlu, koji je poginuo u avionskoj nesreći.
Kao vojnik Rajhsvera, Ditl se već pridružio prethodnoj grupi NSDAP-a, DAP-u, u Minhenu januara 1919. godine. Tokom Hitlerovog puča 1923. stajao je uz Nacionalsocijalistički streljački puk kojim je komandovao. Nacistička propagandna mašina učinila je nacističkog generala Ditla, pored Romela, najpopularnijim vojnikom Vermahta.
"Krug pripadnika društva brdskih trupa", koji je zvanično osnovan na prelazu 1951/52. godina, već je u prvim brojevima časopisa svojih članova odao počasnu uspomenu na naci-generala Eduarda Ditla.
Godine 1964, pod saveznim ministrom odbrane fon Haselom, donesena je odluka da se imanju Bundesvera u Fisenu da ime "Kasarna generala Ditla". Sa tradicionalnom uredbom, vojni objekti su mogli da budu imenovani "po ličnostima koje su bile primerne u stavu i učinku".
Trebalo je da prođe 30 godina da bi došlo do promene zbog sve većih protesta zbog pronacističkih komemoracija, čemu je doprinelo i obnovljeno planiranje raspoređivanja jedinica brdske pešadije u bivšoj Jugoslaviji devedesetih.
Sve ovo je osiguralo zatvaranje kasarne "General Ditl" u Fusenu i kasarne "General Ludvig Kubler" u Mitenvaldu, koje su krajem 1995. preimenovane.
Tim povodom general brdske pešadije Rajner Jung izjavio je: "Ditl se ne može optužiti ni za šta osim da je bio odan Hitlerov sledbenik" /Die Velt, 8. jun 1995".
Nakon ujedinjenja dve nemačke države, trebalo je da dođe do obnove nadogradnje brdskih pešadijskih jedinica stacioniranih u vojnom centru Mitenvald i u političkom i u logističkom smislu.
Krajem 1991. kancelar Helmut Kol je u ličnom pismu uverio "Krug pripadnika društva brdskih trupa" da će "brdske trupe takođe zauzeti istaknuto mesto u novoj strukturi Bundesvera /Nemačke armije/". Prema Kolu, ovo nudi "šansu ... da se nastavi sa oprobanim tradicijama i da se održi duh brdskih trupa".
Ako se pogleda na poslednju deceniju, brdske pešadijske jedinice se mogu pohvaliti da su gotovo uvek među prvim operativnim jedinicama koje savezna vlada Nemačke uvodi u nove ratne operacije. Tako je njihov put bio preko Somalije, Avganistana pa do Jugoslavije.
Tokom NATO agresije na Srbiju nemačke brdske trupe ponovo deluju na srpskim teritorijama, konkretno na Kosovu i Metohiji: Prvi put od Drugog svetskog rata nemački vojnik je izdao naređenje /u Prizrenu/.
"Otvoriti vatru na osobu u borbi", prenosi novinski magazin "Der špigl".
Bili su to vojnici iz 571. brdskog pešadijskog bataljona iz Šneberga/Saksonije, koji su osnovali oficiri Mitenvalda nakon ponovnog ujedinjenja.
U Srbe Žarka Andrijevića i Slavka Veselinovića u Prizrenu ispaljeno je više od 200 metaka od nemačkih pripadnika 571. brdsko pešadijskog bataljona.
Rat na Kosovu i Metohiji je, takođe, doveo do novih počasti za još jednog vojnika pripadnika brdske divizije: general Klaus Rajnhard, koji je došao iz Mitenvalda, postao je komandant NATO-a na Balkanu. U tom svojstvu on se tada pojavio pred 6.000 slušalaca na Hoher Brendtenu.
On je na pitanje zašto su "brdske trupe uvek prisutne u inostranim misijama nemačke vojske" odgovorio da su brdske trupe Bundesvera bile izgrađene i duhovno orijentisane od ljudi koji su, kao komandanti, komandiri četa i narednici četa, iz prve ruke iskusili i propatili strašno iskustvo rata i diktature, a s druge strane "ilustrovali bezvremenske vojne vrednosti kao što je dužnost, lojalnost, hrabrost i drugarstvo".
Rajnhard je rekao da su ti ljudi "bili su uzori i predstavljaju čitavu generaciju vojnika Vermahta koji su preneli koordinatni sistem svog sistema vrednosti na sledeću generaciju i naravno zaslužili poštovanje".
Član nemačke partije CSU Kristijan Šmit zastupa interese organizacije "Krug pripadnika društva brdskih trupa" i njihovih drugova u Bundestagu.
Krajem maja 2006. godine, kao parlamentarni državni sekretar u Saveznom ministarstvu odbrane, odgovorio je u ime savezne vlade na upit poslanika PDS Jelpkea u vezi sa odnosom Bundesvera i ove organizacije jednostavnom izjavom: "Krug pripadnika društva brdskih trupa" zastupa osnovni politički stav o vrednostima i ciljevima našeg ustavnog poretka.
Saradnja Bundesvera i organizacije "Krug pripadnika društva brdskih trupa", kao i učešće vojnika Bundesvera u takozvanoj Brendtenovoj proslavi, dakle, nisu sporni. Vojnik Bundesvera Šmit, koji je služio u prvoj brdskoj diviziji, i sam je član organizacije "Krug pripadnika društva brdskih trupa". Svake godine na tradicionalnom sastanku organizacije "Krug pripadnika društva brdskih trupa" koji se održava u Mitenvaldu, sećaju se mrtvih drugova u zvaničnom prisustvu pripadnika Bundesvera u uniformi.
"Brdske trupe nemaju zločinačku prošlost"
Državni sekretar za odbranu Kristijan Šmit je neistinito odgovarao na pitanja poslanika Bundestaga o tradiciji Vermahta koja se održava u čast brdskim trupama rečima: "Brdske trupe nemaju zločinačku prošlost".
Tako se dešava da policija i pravosuđe ne preduzimaju mere protiv ozbiljno inkriminisanih veterana Vermahta, već protiv predstavnika tradicionalne organizacije žrtava, Udruženja progonjenih nacističkim režimom – Udruženja antifašista.
Bavarski ministar nauke Tomas Gopel i državni sekretar Šmit 2007. godine, obeležili su godišnjicu u Mitenveldu zajedno sa ratnim zločincem Jozefom Šongraberom, bivšim komandantom nemačkog brdskog pješadijskog bataljona.
U septembru 2006. godine, ovaj nacistički zločinac Jozef Šongraber osuđen je u odsustvu na doživotnu zatvorsku kaznu od strane vojnog suda u La Speciji zbog masakra u Falkano di Kortoni u Italiji. Njegova jedinica je zatvorila 15 civila u seosku kuću i raznela je. Poginuli su svi u kući osim 15-godišnjeg dečaka. Presuda na doživotnu kaznu zatvora potvrđena je 2009. godine.
Saradnici Centra za društveno-politička istraživanja Republike Srpske u svom tekstu zaključuju da je Šmit, kao bivši pripadnik navedene brdske divizije te bivši državni sekretar i kasniji član organizacije "Krug pripadnika društva brdskih trupa" (koja otvoreno, uporno i sistematično protežira nacističke "ugledne" heroje), neko ko je zastupao interese iste divizije i koji ju je svesrdno branio, te da Šmit očigledno ima isti zadatak kao svojevremeno njegov partijski kolega ministar Štraus.
Sa tom pozadinom Šmit je u svom političkom delovanju pokrenuo proces rehabilitacije "uglednog" nacističkog heroja Vernera Moldersa, pilota Vermahta, koga je odlikovao Hitler, piše u tekstu, koji prenosi RTRS.
U zaključku se ističe da je ideološki i politički diskurs Šmita okrenut ka održavanju nacističkih tradicija Vermahta, te udruženom i sistematičnom političkom delovanju sa poštovaocima nacističkih zločinaca i rehabilitaciji onih koje su Hitler i nacistička Nemačka odlikovali kao najveće heroje.
Aktivnosti koje Šmit provodi u BiH višestruko su kontradiktorne i zabrinjavajuće, te kao takve ne mogu biti posmatrane van navedenog konteksta koji ima istorijski kontinuitet, pored ostalog i u direktnom smislu u vezi sa nacističkim vojnim jedinicama čije tradicije Šmit slavi, a koje su zapamćene po genocidu i zločinima protiv čovečnosti nad srpskim narodom, navedeno je u tekstu.