Trojica Srba ubijenih u Banjskoj nisu teroristi, bio je izričit i nedvosmislen predsednik Srbije Aleksandar Vučić gostujući na RTS-u i osvrćući se na zamerke Srbiji što je proglasila Dan žalosti zbog tih tragičnih događaja u kojima je došlo do okršaja Srba i policije tzv. Kosova.
Vučić je podsetio ko jesu bili teroristi i kako je izgledao njihov sukob sa policijom - u Kumanovu 2015. godine.
Tada se makedonska policija sukobila sa najmanje 40 (neke procene su bile da ih je bilo i do 70) naoružanih i uniformisanih pripadnika nepoznate grupe koji su se krili u kućama u većinski albanskom Divljem naselju. Razmena vatre koja je počela u subotu 9. maja, trajala je i sledećeg dana, a po završetku policijske akcije saopšteno je da je stradalo osam policajaca, 37 ih je ranjeno, dok je broj ubijenih terorista bio 14.
Za njih je tadašnji pomoćnik ministra unutrašnjih poslova Ivo Kotevski rekao da su u pitanju Albanci sa Kosova i Metohije, kao i da figuriraju kao osnivači paravojnih struktura, da se dovode u vezu sa brojnim terorističkim i ekstremističkim grupama u regionu, da su mnogi od ranije poznati policiji.
Međutim, za razliku od događaja u Banjskoj, gde su pojedine strane diplomate i zvaničnici požurili da događaj osude gotovo kao teroristički čin dok je drama ispred manastira još trajala, u reakcijama na događaje u Kumanovu bili su mnogo suzdržaniji.
Niko od visokih zapadnih zvaničnika nije osudio napad organizovane, dobro naoružane grupe na policiju međunarodno priznate države, koja je i u to vreme, bila više nego voljna da uradi sve što je potrebno da postane član i EU i NATO.
EU komesar Johanes Han izrazio je već dobro poznatu floskulu o "dubokoj zabrinutosti zbog dešavanja u kumanovskom regionu" i zatražio "punu istragu događaja na objektivan i transparentan način", dok je američka ambasada u Skoplju demokratski i ne praveći ovom prilikom podele izrazila žaljenje i saučešće "porodicama mrtvih i povređenih". I generalni sekretar NATO-a Jens Stoltenberg izrazio je saučešće "porodicama ubijenih i ranjenih" i zatražio "transparentnu istragu".
Istraga u Banjskoj, kao da i nije bila potrebna, Srbi su odmah proglašeni za teroriste, a izrazi saučešća upadljivo su išli samo na jednu adresu: porodici ubijenog pripadnika Kosovske policije.
Kada su svoja saučešća zapadni zvaničnici štedro razdelili i porodicama policajaca ubijenih na dužnosti i porodicama osvedočenih albanskih terorista, već se moglo naslutiti o kakvim se "zaslužnim" građanima radi.
To će se tek videti na sahrani koja bi da nije organizovana u Prištini sa crvenim zastavama i crnim orlom preko sanduka "heroja" mogla da se uporedi i sa nekom državnom. Bez ikakvih komentara i osuda, ubijeni u antiterorističkoj akciji makedonske policije sahranjeni su sa počasnom stražom uz ikonografiju terorističke OVK kao državni junaci.
Jedan od njih dobio je čak i spomenik - Beg Rizaj koji uklesan u kamenu "krasi" Dečane. On je označen kao jedan od vođa terorističke grupe koju je likvidirala makedonska policija i kako se navodi u dokumentima naših bezbednosnih službi, bivši je pripadnik OVK pod komandom Ramuša Haradinaja.
Prema navodima iz tih dokumenata o kojima je u danima kumanovskog krvoprolića pisao "Pečat", Rizaj je u dva navrata pretio telefonom svedoku koji je trebalo da se pojavi na suđenu protiv Haradinaja u Hagu. Beogradski nedeljnik naveo je i da, prema dokumentaciji srpskih obaveštajnih službi, osim Rizaja, čak devetorica pripadnika "kumanovske" grupe ima direktne ili indirektne, ali nedvosmislene veze sa Ramušem Haradinajem.
Te veze, kao ni to što je bio jedan od vođa terorističke OVK nisu naštetile ni njegovoj političkoj karijeri, a ni njegovom "međunarodnom ugledu". Moglo bi se zaključiti da su čak bile dodatna preporuka za visoke političke pozicije.
Kada je skinuo uniformu OVK, Haradinaj je obavljao funkciju predsednika vlade privremenih prištinskih institucija (2004-2005), a zatim je bio i "premijer" tzv. Kosova" (2017-2019). To što mu se sudi u ponovljenom postupku pred Haškim sudom za zločine protiv čovečnosti i kršenje zakona i običaja ratovanja 1998. godine, nije ga sprečilo da septembra 2023. godine povodom događaja u Banjskoj izjavi da je u pitanju "čist terorizam" i da "Srbija ne krije da sponzoriše ovu terorističku grupu". Haradinaj danas poziva Ameriku i EU "da dokažu da Srbija stoji iza ovog napada".
I verovatno da to urade podjednako efikasno kao što nikada nisu dokazali njegovu povezanost sa terorističkim napadima. Naprotiv. Haradinaj je prema materijalima naših bezbednosnih službi, dobio pomoć nemačkih pripadnika Kfora kada je trebalo da se otarasi suparničke grupe iz Oružanih snaga republike Kosovo, da ih pohvata i razoruža, ili kada mu je bilo potrebno lečenje kada je ranjen u međusobnim okršajima te dve terorističke grupe, pa je utočište našao prvo u američkoj bazi "Bondstil", a zatim u bolnici u Nemačkoj.
Još jedan detalj upada u oči kada je reč o događajima u Kumanovu 2015, oplakivanju albanskih terorista, zapadnom lažnom saučestvovanju u bolu i traženju istrage za koju se unapred znalo da nikada nikud neće dovesti.
Naime, kako su izveštavali tada mediji, srpske bezbednosne službe upozorile su makedonske kolege na prisustvo naoružane grupe terorista u Makedoniji još pre nego što su oni 21. aprila 2015. zauzeli karaulu Gošince i potom iznenada nestali.
Makedonci su te informacije proverili kod snaga Kfora na KiM, ali su od njih dobili odgovor da one nisu tačne. Da bi samo nekoliko dana kasnije 40 terorista "neprimetno" sa teritorije Kosova i Metohije ušlo u Makedoniju. Teško je poverovati da su snage NATO sve to samo naivno posmatrale ili da nisu znali o čemu se tu radi.