Proslavljeni glumac Žarko Laušević preminuo je u 63. godini, potvrdila je njegova porodica.
U saopštenju za javnost, porodica je navela da je glumac preminuo danas posle kraće i teške bolesti.
O datumu i mestu sahrane javnost će biti blagovremeno obaveštena.
Saopštenje je u ime porodica potpisala Anita Laušević.
Laušević je svrstavan u najpoznatije i najpriznatije jugoslovenske i srpske dramske umetnike druge polovine osamdesetih, čiju karijeru je naprasno prekinulo ubistvo koje je počinio 1993. i za koje je bio osuđen na višegodišnju robiju u rodnoj Crnoj Gori.
Posle skraćenja kazne i pomilovanja, Laušević se odselio u SAD, odakle se vratio najpre ispovednom knjigom "Godina prođe, dan nikad", a potom i sa još autobiografskih dela, kao i ulogama na TV i filmu poslednjih desetak godina.
Laušević je rođen na Cetinju 19. jaunara 1960, a završio je glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu 1982. godine, kada je postao i član Jugoslovenskog dramskog kazališta. Na filmu je debitovao 1982. godine, ulogom u filmu "Progon". Popularnost u Jugoslaviji je stekao ulogom kriminalca u televizijskoj seriji "Sivi dom" (1986) Darka Bajića, kao i, između ostalog, filmovima "Šmeker" (1986), "Dogodilo se na današnji dan" (1987), "Braća po materi" (1988), "Boj na Kosovu" (1989), "Kaži zašto me ostavi" (1993) i "Bolje od bekstva" (1993).
Za ulogu u filmu "Oficir s ružom" 1987. osvojio je "Zlatnu arenu" za najboljeg glumca na Filmskom festivalu u Puli. Od brojnih nagrada Laušević je dobio "Zorana Radmilovića" za ulogu u "Kanjošu Macedonoviću" (1989) i Sterijinu nagradu za naslovnu ulogu u predstavi "Sveti Sava" (1990).
Žarko Laušević je u leto 1993. prilikom svađe i sukoba ispred jednog kafića u Podgorici ubio iz pištolja napadače Dragora Pejovića i Radovana Vučinića, a trećeg Andriju Kažića teško ranio. Osuđen je na 13 godina zatvora za dvostruko ubistvo. Događaj i njegove posledice koji će mu iz temelja promeniti život Laušević je najpre opisao u autobiografskoj knjizi "Godina prođe, dan nikada" (2011), kao i u nastavku "Druga knjiga" (2013).
"Maja, moja žena, jeste tu, ali je nema. Majka u krilu, drhtavim rukama, drži mokar kišobran. Svi ćutimo. Niko nikoga ne gleda. Do pre dva dana od svega nas je delila samo jedna privremena reč - zatvor. Sada to više nije samo reč. Ni privremena. To je sada novo vreme, novi pogledi, drugi život", napisao je Laušević u "Drugoj knjizi".
Treća knjiga "Sve prođe, pa i doživotna" (2018) je dnevnik iz zatvora u Zabeli, gde je proveo dve i po godine, stigavši tamo posle 25 meseci u crnogorskom Spužu.
Pošto mu je Savezni sud 1998. kaznu smanjio na četiri godine, Laušević je odležavši malo preko toga pušten na slobodu i otišao je 1999. godine u Sjedinjene Američke države.
"Ti prvi dani, nedelje, van zatvorskih zidina, spuških, zabelskih, ili onih najsumornijih, u Centralnom zatvoru, mogli bi da stanu u jedan jedini Arsenov stih: 'Kao poslije bolesti, opet učim jesti, hodati...'“, napisao je Laušević u svojoj poslednje objavljenoj knjizi "Padre, idiote" (2022).
Odlukom Vrhovnog suda Crne Gore 2001. glumac je ponovno osuđen na 13 godina zatvora, dok ga je 2011. pomilovao tadašnji predsednik Srbije Boris Tadić. O glumčevoj sudbini dokumentarno-igrani film "Lauš" snimila je Branka Bešević Gajić 2014. godine.
Laušević se poslednjih godina ostvario brojne uloge. Igrao je u filmu "Smrdljiva bajka" (2015) i serijama "Senke nad Balkanom" (2017), "Vreme zla" i "Kalkanski krugovi" (2021).
Po motivima knjige "Godina prođe, dan nikad", prošle godine je snimljena serija "Pad" reditelja Bojana Vuletića sa Milanom Marićem u glavnoj ulozi.
Poslednje Lauševićevo pojavljivanje u javnosti je bilo u oktobru na premijeri filma "Heroji Halijarda" reditelja Radoša Bajića, u beogradskoj MTS dvorani, gde se poklonio gledaocima sa ostalim članovima glumačke ekipe.