Novinar i publicista Živojin Rakočević koji živi u srpskoj enklavi u Gračanici za RT Balkan kaže da je upad u crkvu Svetog Arhangela Mihaila u Raketnici kod Podujeva "klasičan primer preuzimanja hrama od strane nepriznate i gotovo nepoznate organizacije, uz očiglednu podršku lokalnih albanskih institucija".
"Ceo ovaj proces ima tri faze, počeo je 1999. godine, kada je crkva spaljena, oskrnavljena i kada je srušen njen južni deo, nakon toga je bez ikakvog znanja Eparhije raško-prizrenske hram obnavljan i do danas nije poznato ko je to uradio i po čijem nalogu. Treća faza je prekjučerašnji ulazak samozvanog sveštenika u crkvu Svetog Arhangela Mihaila i njeno preimenovanje u crkvu Fana Nolija", kaže Rakočević.
Naš sagovornik smatra da je reč o "opasnom presedanu koji koristi nestanak Srba iz ovog kraja, potpunu pravnu nesigurnost, a lokalne vlasti se ponašaju kao da su Srbi odavno nestali narod i da njihovu imovinu, nasleđe, duhovnost i kulturu mogu preuzeti i prilagoditi onome što oni zovu realnost na terenu".
Kulturolog Jovan Janjić komentarišući upad samozvanog albanskog sveštenika Nikole Džufke u crkvu Svetog Arhangela Mihaila u selu Rakinica kod Podujeva koji je samo jedan u nizu napada na SPC na Kosovu i Metohiji poslednjih meseci za RT Balkan kaže da se to mora posmatrati "u kontekstu globalnih kretanja kada razni međunarodni centri, svesno ili nesvesno, pothranjeni satanizmom i nastupajući u ime satanizma, pokušavaju da se obračunaju sa pravoslavnom crkvom na vaseljenskom nivou".
"Pogledajte šta rade preko Carigradske patrijaršije, šta rade u Ukrajini gde se poništava jedna crkva koja okuplja desetine miliona stanovnika... Pogledajte šta je bilo u Estoniji, kakvi su bili pokušaji u Crnoj Gori, šta je rađeno u Hrvatskoj, i sada na Kosovu. Globalno gledano, dakle, sve ovo može se posmatrati u kontekstu nastupanja satanizma protiv hrišćanstva, pre svega onog istinskog, pravoslavnog hrišćanstva", dodaje.
Najnoviji napad na SPC dogodio se pošto je srpskom patrijarhu bilo zabranjeno da poseti KiM, početkom ove godine, nametanja "formalizovanja stanja SPC na Kosovu" u takozvanom Evropskom (francusko-nemačkom) planu, izjava britanske poslanice Ališe Kerns o manastirima na KiM kao "magacinima oružja", izjava nemačkog ambasadora u Prištini da su Dečani albansko nasleđe, pa do poslednjeg, upada Džufke u crkvu kod Podujeva uz podršku opštinskih vlasti.
Janjić smatra da "vlasti u Prištini, kojima je metod rada nasilje svake vrste, ohrabrene dešavanjima na globalnom planu, koriste i ovaj trenutak da etnički očiste prostor koji su zauzele, a koji vekovima pripada srpskom narodu".
"Ovo što se desilo u selu kod Podujeva klasični je primer nasilja i ugrožavanja slobode veroispovesti naroda kojem ta crkva pripada, ugrožavanja onih koji drukčije misle, drugačije veruju. Kada su mnoge crkve i manastiri na KiM građeni, a mnogi od njih i danas postoje, na tom području nije bilo ni jednog Albanca. O tome svedoče i popisi stanovništva iz tog i potonjeg vremena. Jedina kanonska crkva na KiM jeste SPC, to je njeno kanonsko područje i sva crkvena imovina koja se nalazi na Kosovu i Metohiji pripada Srpskoj pravoslavnoj crkvi", kaže Janjić.
Prema zvaničnim podacima Kancelarije za KiM, na Kosovu i Metohiji nalazi se oko 1.300 crkva i manastira, drugih objekata, lokaliteta koji čine i versko i kulturno nasleđe srpskog naroda. Od 1999. godine i dolaska međunarodnih snaga uništeno je više od 150 crkva i manastira od kojih 61 imaju status spomenika kulture.
Po rečima Janjića, svaki pokušaj uzurpacije crkvene imovine jeste čisto nasilje.
"Nasilje sa političkom konotacijom a to smo upravo videli u ovom slučaju kod Podujeva gde se taj nakićeni nasilnik koji se predstavlja kao tobožnji sveštenik slika i mlati rukama ispred albanske zastave i sa nekakvim njihovim likovima koji su takođe u službi nasilja. Kada se tako radi na očigled vlasti bilo kakve da su one, privremene ili stalne, očigledno je da se to radi u dogovoru, ili bar uz prećutnu saglasnost tih tobožnjih vlasti", kaže Janjić.
Po njegovom mišljenju, ovakvi događaji su slika ne samo vlasti koja su dužne da obezbede poštovanje osnovnih ljudskih prava i sloboda, nego su slika i onih koji stoje iza tih vlasti.
"Ima situacija kada narod mora da se brani bez obzira kakva je sila ispred njega, jer, dođe u situaciju biti, ili ne biti. Upravo je sada tako sa srpskim narodom. Oni provociraju srpski narod time što su potisnuli sve institucije države Srbije sa Kosova i Metohije ali i druge institucije koje Srbima pripadaju", naglašava on.
"Ostalo je na kraju da se obračunaju, kako oni računaju, i sa Srpskom pravoslavnom crkvom koja ima ogromne posede i koja je trenutno jedina institucija koja okuplja Srbe na Kosovu i Metohiji. To je očit primer genocida koji se sprovodi nad srpskim pravoslavnim narodom na Kosovu i Metohiji. Izvršili su etničko čišćenje, oduzeli mnogu srpsku imovinu a sada pokušavaju da Srbe i duhovno ubiju, da im oduzmu crkvu da bi na taj način dokrajčili genocidni proces proterivanja naroda sa ognjišta, sa teritorija na kojima vekovima živi", zaključuje Janjić.