Srbija i Balkan
Muzej albanskih terorista u Končulju kod Bujanovca: Ko smo, gde smo i kuda idemo
Kuća u kojoj je bio glavni štab tzv. Oslobodilačke vojske Preševa, Medveđe i Bujanovca postala je muzej, a ima i spomen-ploču komandantu OVPMB Šefketu Muslijuu za kojeg srpske vlasti navode da je od 1999. do marta 2001. na području opštine Bujanovac izvršio 49 najtežih krivičnih dela
Selo Končulj kod Bujanovca dobilo je muzej: na spomen-ploči na ulazu je Šefket Musliju, komandant glavnog štaba "Oslobodilačke vojske Preševa, Medveđe i Bujanovca" (OVPMB), a unutra na fotografiji Adem Jašari, jedan od osnivača tzv. Oslobodilačke vojske Kosova (OVK).
Uz presecanje crvene vrpce, govore i uručivanje zahvalnica za doprinos OVPMB, muzej je otvoren u kući u kojoj se nalazio glavni štab terorističke organizacije OVPMB koja je tokom 17 meseci postojanja više puta učestvovala u terorističkim napadima na pripadnike srpske policije, iznudama, otmicama...
Ceremoniju je najavio predsednik Nacionalnog saveta Albanaca Nevzad Lutfiju, koji je na svom fejsbuk profilu podelio i detalje s događaja. Lutfiju je možda malo poznatiji srpskoj javnosti kao inicijator promene imena osnovne škole "Desanka Maksimović" u selu Biljača uz obrazloženje da tamo više nema srpskih đaka.
Otvaranje je bilo zakazano za 20. maj na 23. godišnjicu potpisivanja Izjave o demilitarizaciji OVPMB, koju Albanci zovu "Končuljski sporazum", a uz ovaj poziv Lutfiju je poetično poručio:
"Ne znamo kuda idemo, ako ne znamo odakle smo došli".
Izjavom o demilitarizaciji iz 2001. godine OVPMB je rasformirana, a njeni pripadnici obavezali su se da će položiti oružje, dok su srpske vlasti pozvane da amnestiraju one koji se dobrovoljno predaju, što je i učinjeno. Izjavu su potpisali komandant OVPMB Šefket Musliju, njegovi saradnici Mustafa Šaćiri i Ridvan Ćazimi, kao i tadašnji šef kancelarije NATO u Jugoslaviji, kanadski diplomata Šon Saliven.
Za Šefketa Muslijua, zvanog Hadžija, u izveštaju Vlade Srbije iz septembra 2003. godine, koji se poziva, između ostalog, na podatke Bezbednosno-informativne agencije, navedeno je da je od oktobra 1999. do marta 2001. na području opštine Bujanovac izvršio 49 najtežih krivičnih dela.
Musliu je tokom 1998. bio član OVK na KiM, aktivan u specijalnim jedinicama pod komandom Ramuša Haradinaja, a početkom 2000. uključio se u tada formiranu grupu za likvidaciju Albanaca nastanjenih na području Gnjilana koji su odbijali saradnju sa teroristima, kako se navodi u Beloj knjizi o albanskom terorizmu na KiM Vlade Srbije.
Kako se nabraja u ovom izveštaju, uz navođenje datuma i mesta izvršenja krivičnih dela, na teritoriji Bujanovca vršio je iznude od Albanaca koji nisu hteli da se pridruže njegovoj organizaciji, napadao policijske patrole uz ljudske žrtve, podmetao protivtenskovske mine, organizovao ubistvo poslednjih srpskih žitelja sela Mali Trnovac, vršio kidnapovanja i otmice.
Dodaje se da je nakon demilitarizacije OVPMB Musliju nastavio da komanduje grupom terorista koji su vršili, po njegovom naređenju terorističke akcije na jugu Srbije, a nakon formiranja ogranka albanske terorističke organizacije ANA na ovoj teritoriji postao je njen zapovednik.
Stavljen je na američku "crnu listu" organizacija i lica kojima se, zbog terorističke delatnosti, uskraćuje finansijska pomoć, odnosno zabranjuje ulazak u SAD.
Pripadnici Kfora uhapsili su ga 12. aprila 2003. godine. Okružni sud u Gnjilanu osudio ga je na 12 godina zatvora za tri krivična dela otmice i jedno delo prinude u pokušaju. Kosovski vrhovni sud oslobodio ga je daljeg izdržavanja zatvorske kazne u maju 2011. godine.
Prilikom otvaranja muzeja, okupljeni su posetili i grob Muslijuovog rođaka Jonuza Muslijua, koji je umro 2018. godine.
Jonuz Musliju bio je politički komesar OVPMB, a u intervjuu za B92 iz 2013. govorio je o osnivanju ove paravojne organizacije i objasnio da je "nekoliko desetina njih starijih" već pripadalo OVK, a da su tu došli "da formiraju vojsku i pomognu njenu organizaciju".
Poslednjih godina, Jonuz Musliju obavljao je funkciju predsednika skupštine opštine Bujanovac i bio predsednik Nacionalnog saveta Albanaca.
Pretvaranje u muzej glavnog štaba paravojne organizacije "Oslobodilačka vojska Preševa, Medveđe i Bujanovca" prošlo je gotovo u medijskoj tišini.
Za razliku od etičkih, moralnih i istorijskih analiza i medijske halabuke koja je ispratila otvaranje muzeja na mestu porodične kuće Dragoljuba Draže Mihailovića u Beogradu u oktobru prošle godine. To otvaranje propraćeno je bacanjem crvene farbe ispred zgrade.
Ili skandalizovanja "pristojnog građanskog sveta" zbog murala Ratku Mladiću koji je takođe u jednom trenutku prerastao u medijsku temu broj jedan. Ili masovne histerije "građanske Srbije" zbog ispisivanja grafita "Kad se vojska na Kosovo vrati" koji su zaslužili hitnu konferenciju za medije sa koje je poručeno da je "luzerski poklič" ispisan "toksičnim bojama koje uništavaju prirodu".
