Svet
RT Balkan analiza: Da li je napad Izraela zaustavljen ili glavni udar IDF-a tek sledi?
Pretpostavlja se da je jedan od glavnih ciljeva kopnene operacije, koja predstavlja nastavak operacije vazdušnih udara po metama u Libanu kodnog naziva "Severne strele", uništavanje ili bar onesposobljavanje militantne grupe Hezbolah
Oružane snage Izraela (IDF) su prvog oktobra u ranim jutarnjim časovima, nakon artiljerijske pripreme i intenzivnih vazdušnih udara, pokrenule prethodno najavljenu kopnenu operaciju (ograničenog formata) na jugu Libana i time najavile da će prvi put nakon 2006. godine ući na teritoriju svog severnog suseda.
Pretpostavlja se da je jedan od glavnih ciljeva kopnene operacije, koja predstavlja nastavak operacije vazdušnih udara po ciljevima u Libanu kodnog naziva "Severne strele", uništavanje ili bar onesposobljavanje militantne grupe Hezbolah.
Prema saopštenju IDF-a od 1. oktobra, mete kopnenog napada, kog mnogi već karakterišu kao invaziju, su sela u blizini granice "koja predstavljaju neposrednu pretnju zajednicama na severu Izraela". Takođe, na osnovu izjava pojedinih izraelskih zvaničnika može se zaključiti da će u prvoj fazi prioritet IDF-a biti uspostavljanje tampon zone, radi potiskivanja Hezbolaha od svojih granica.
Zbog toga se često pominje da bi krajnji cilj upada u južni Liban, mogao biti i izlazak izraelske vojske na reku Litani, koja bi onda predstavljala neku vrstu prirodne granice ostatka Libana sa bezbednosnom tampon zonom Izraela.
Vredi naglasiti da od početka kopnene operacije traje gotovo konstantna prekogranična razmena raketnih i artiljerijskih napada, kao i da kopnene trupe IDF-a imaju podršku izraelskog vazduhoplovstva, čiji piloti pored ciljeva na jugu Libana, redovno vrše udare po Bejrutu i drugim delovima ove države.
Odnos snaga
Kao što je već poznato na početku operacije, komanda IDF-a je za potrebe kopnenog napada angažovala ukupno tri divizije (ili bar njihove određene delove) i to:
-98. padobransku diviziju podređenu Centralnoj komandi, koja važi za jednu od najboljih jedinica izraelske vojske. Sastoji se od tri padobranske i po jedne brigade za specijalne operacije, artiljerije i logistiku, kao i jednog bataljona veze;
-36. diviziju podređenu Severnoj komandi sastavljenu od dve pešadijske, dve oklopne, jedne artiljerijske brigade i jednog bataljona veze;
-91. diviziju podređenu Severnoj komandi sastavljenu od jedne pešadijske, jedne oklopne, dve teritorijalne, jedne artiljerijske, jedne logističke brigade, po jednog bataljona veze i obaveštajni radi, kao i inžinjerijske čete.
Međutim, u jučerašnjem saopštenju IDF je naveo da je u južnom Libanu, mada je verovatno tačnije uz granicu sa Libanom, raspoređena i 146. rezervna divizija izraelske vojske, takođe podređena Severnoj komandi. Kao i u slučaju prethodne tri, radi se o mešovitoj jedinici sastavljenoj od dve pešadijske, dve oklopne, po jedne artiljerijske, padobranske i logističke brigade, kao i jednog bataljona za vezu.
Prema navodima IDF-a, 146. divizija raspoređena je u "zapadnom sektoru južnog Libana", gde će se pridružiti 98, 36. i 91. diviziji, "koje već deluju u centralnom i istočnom sektoru južnog Libana".
Računajući novopridošlu diviziju, prema procenama lista "Tajms of Izrael", trenutno se u južnom Libanu (ili na granici) nalazi "verovatno više od 15.000 vojnika", što znači da su trenutno angažovani samo delovi nabrojanih divizija, i da se ostatak snaga i dalje čuva u rezervi ili tek treba da bude ubačen u borbu.
Sa druge strane, prema podacima iznetim u Svetskom almanahu CIA, procenjuje se da Hezbolah ima oko 50.000 naoružanih boraca, podeljenih na aktivni i rezervni sastav. Naravno, malo je verovatno da su svi borci raspoređeni duž same granice sa Izraelom.
Glavno naoružanje Hezbolaha su protivoklopni sistemi, koji mogu biti ozbiljna pretnja za izraelske tenkove i oklopna vozila, kao i veliki broj raketnih sistema zemlja-zemlja. Većinu njih čine višecevni lanseri poput onih zasnovanih na sovjetskom "gradu", ali je poznato da militantna grupa raspolaže različitim projektilima zemlja-zemlja iranske proizvodnje, uključujući i manju količinu taktičkih balističkih raketa.
Dosadašnji tok operacije
Početku operacije, prethodilo je proglašavanje oblasti oko gradova Metula, Misgav Am i Kfar Giladi za "zatvorene vojne zone" i raspoređivanje dodatnog broja trupa, onim snagama koje su se već nalazile na severu Izraela.
Istovremeno u noći 30. septembra jedinice libanske vojske su se povukle nekoliko kilometara od granice sa Izraelom, a uprkos objavljivanju početka operacije, prvog oktobra zabeleženi su samo okršaji u pograničnim oblastima između IDF-a i Hezbolaha. Takođe, ubrzo su se pojavili snimci, na kojima su navodno prikazani pripadnici jedinica iz sastava 98. divizije kako marširaju unutar Libana.
Već dan kasnije, pojavile su se i prve fotografije na kojima se moglo videti da je izraelska vojska na pojedinim mestima otvorila ogradu postavljenu na granici sa Libanom, nakon čega su oklopna vozila praćena pešadijom ušla na teritoriju Libana.
Izraelske snage su tog dana pokušale da uđu, izvrše izviđanje i očiste sela El Adejseh u istočnom sektoru i naselja Marun el Ras i Jarun u južnom sektoru. Međutim, brzom reakcijom Hezbolaha, prvobitni upad je zaustavljen, a prema, i dalje nepotvrđenim informacijama desetine izraelskih vojnika je poginulo ili je ranjeno.
Iako su zbog toga u medijima nastale spekulacije o tome da li je IDF uopšte uspeo da prodre unutar Libana, dva dana kasnije pojavili su se snimci 188. oklopne brigade iz sastava 36. divizije, na kojima su se mogli videti izraelski vojnici kako šetaju kroz jedno od sela u južnom Libanu.
Dan kasnije zabeležen je i prodor IDF-a u sela Kfarkela i El Adejseh u istočnom, kao i u Jarun u južnom sektoru, a izraelski vojnici su uspeli da zauzmu i brda jugoistočno od Marun el Rasa, a IDF je saopštio da je otkriveno i detonirano nekoliko skladišta oružja i očišćeno više tunela uz samu granicu.
Istovremeno, Ratno vazduhoplovstvo IDF-a nastavilo je sa vazdušnim udarima po ciljevima kako u južnom, tako i u drugim delovima Libana.
Nekoliko dana kasnije, dejstva izraelske vojske zabeležena su i u blizini naselja Alma el Šab, ali tamo, za sada, nisu zabeležena veća pomeranja. Trenutno se većina dejstava odvija u bilzini Jaruna i Marun el Rasa, a osmog oktobra pojavio se i snimak izraelske zastave kako se vijori nedaleko od centra potonjeg.
Šta koči izraelske snage?
Iako se na početku operacije očekivalo brzo napredovanje izraelske vojske, devet dana kasnije borbe se i dalje vode u naseljima koja se nalaze tik uz izraelsko-libansku granicu, a na Telegram kanalima specijalizovanim za vojne teme pojavile su se informacije da je IDF pretrpeo "značajne gubitke".
Tako se navodi da je od prvog oktobra poginulo više od 30 izraelskih vojnika, da je ranjeno više od 130, kao i da je uništeno, oštećeno i zaplenjeno nekoliko tenkova i oklopnih vozila, uključujući čuvene "merkave". Sa druge strane IDF tvrdi da je izgubio 11 vojnika, kao i da je još 23 ranjeno.
Istovremeno, navodi se da je Hezbolah izgubio više od 440 boraca, što svakako deluje kao preterivanje, međutim usled činjenice da ova militantna grupa ne govori o svojim gubicima, teško je utvrditi koliki je zaista broj poginulih i ranjenih.
Sporo napredovanje izraelskih snaga moglo bi se objasniti i lošom procenom o jačini Hezbolaha i pripremljenosti položaja ove grupe duž granice, koja u proteklih devet dana pruža žestok otpor neprijatelju.
Istovremeno, treba naglasiti da postoji opcija da se IDF privremeno ograničio isključivo na misije nasilnog izviđanja koje podrazumevaju ograničene napade, čiji cilj nije prodor sam po sebi, već prisiljavanje neprijatelja otkrije svoje isturene i položaje u dubini, kapacitete i sisteme kojima raspolaže na konkretnom pravcu.
Ukoliko se ovo ispostavi kao tačno, to znači da će glavni udar izraelske vojske uslediti u narednom periodu, odnosno po otkrivanju i prikupljanju neophodnih informacija o snazi Hezbolaha.
