SAD – "Moloh zapadnog sveta": Mašina za uništavanje suverenih i nezavisnih država

Ako ste imali sreće, tokom ovih stotinjak godina, mogli ste da živite u miru – pod uslovom da ste rođeni u zemlji koja ne poseduje rezerve nafte, zlata ili strateških minerala. Ili, ukoliko niste imali tu nesreću da ste rođeni na raskrsnici vitalnih geopolitičkih puteva

Sjedinjene Američke Države su putem vojne nadmoći ostvarile ekonomsku dominaciju nad celokupnim američkim, evropskim i afričkim kontinentom, kao i nad delom Azijsko-pacifičkog regiona. SAD su, nakon pada Sovjetskog Saveza, ušle i na delove ruskih teritorija, uključujući i Ukrajinu, uz saučesništvo tadašnjih ruskih vođa.

U Zapadnoj Aziji, SAD rade to isto, uz pomoć neokolonijalnog projekta zvanog Izrael.

Zapravo, više od jednog veka, SAD predstavljaju "Moloha zapadnog sveta", piše politička analitičarka Karmen Borkuez za sajt "Geopolitika". To je, prema njenim rečima, prva "imperija" koja je proširila svoje akcije do najudaljenijih kutaka planete. Bilo koja zemlja, koji pokušava da sledi nezavisni put, dodaje ona, naprosto mora da nestane sa lica zemlje.

Ako ste imali sreće, tokom ovih stotinjak godina, mogli ste da živite u miru, pod uslovom da ste rođeni u zemlji koja ne poseduje rezerve nafte, zlata ili strateških minerala. Ili, ukoliko niste imali tu nesreću da ste rođeni na raskrsnici vitalnih geopolitičkih puteva.

Tada ste mogli da se bavite pisanjem pesama ili da sadite povrće, i da ignorišete ono šta se dešava drugde. Niste morali da mislite o tome da je rat "prirodno stanje sveta".

Amerika, društvo kriminalnih izopštenika i otpadnika

Kako je rekao italijanski geopolitičar Lorenco Marija Paćini, ništa čudno, jer su SAD obolele od kolektivne šizofrenije, a Amerika je nastala kao "društvo kriminalnih izopštenika i otpadnika, koji su proterani iz prenatrpanih engleskih zatvora".

Kako je dodao italijanski geopolitičar, SAD su stekle samo formalnu, a ne i suštinsku zavisnost nezavisnost od Londona, a otuda potiče stalna američka potreba za ekspanzijom, što je nasleđe britanske talasokratije (vladavine putem mora), čak i po cenu nuklearnog rata.

Veoma je dug spisak vođa država koje su likvidirale američke obaveštajne službe, od Patrisa Lumumbe, Aljendea, Gadafija, Sadama Huseina, ili Uga Čavesa, da pomenemo samo neke.

To je trajalo sve dok se protiv ovog "prirodnog stanja stvari", nastavlja Bohorkuezova, Rusija i Kina nisu odlučile da raskinu veze sa zapadnom imperijom i pokažu da postoje i drugi putevi, gde strateško partnerstvo dve zemlje ne podrazumeva potčinjavanje.

"Kina i Rusija su nadmašile SAD i Zapadnu Evropu u mnogim aspektima tehnološkog razvoja i kroz BRIKS ponudile drugačiji način komercijalnih i finansijskih odnosa", dodaje ona.

Drugim rečima: BRIKS ne predstavlja samo alternativu za tehnološki razvijene zemlje, sa snažnim ekonomijama, poput Kine, Rusije ili Indije, već, pre svega, put za srednje razvijene zemlje, koje žele da same upravljaju sopstvenim resursima.

BRIKS nudi okvir saradnje i međusobnog poštovanja, za dobrobit sopstvenog naroda, umesto za imperijalne interese SAD. 

Kulturni i medijski rat SAD protiv ostatka sveta bez presedana

Sada SAD "ostatku sveta" nameću "kulturni i medijski rat bez presedana", zaključuje ova autorka, "što je najveća strukturna kriza sa kojom se suočava severnoamerički i evropski imperijalizam". 

U tu svrhu se koriste sva sredstva kojima još raspolažu SAD, uključujući i kontrolu medija, koji postaju zatvoreni za bilo koju verziju koja ne odgovara Zapadu.

Ali, najznačajnije su među njima su operacije promene režima, koje je ranije sprovodila CIA, a koje su kasnije prerasle u operacije kojima danas rukovodi američka Nacionalna zadužbina za demokratiju (NED).

NED kontroliše čitavu mrežu filijala, kao što su "Fridom haus", Međunarodni republikanski institut (IRI) ili Nacionalni demokratski institut (NDI), kao i vladine organizacije poput USAID-a ili privatne Soroševe fondacije "Otvoreno društvo", koje finansiraju na stotine organizacija, projekata, opozicionih grupa i političkih partija na svim kontinentima.

Na veb-sajtu NED-a tvrdi se da ova organizacija "promoviše slobodu širom sveta". Međutim, činjenice govore nešto suprotno: NED je mašina za destabilizaciju i uništavanje država, što je dovelo do stotina hiljada mrtvih i miliona raseljenih.

"NED je osnovan u novembru 1983. godine, nakon što se CIA uplela u niz sramotnih javnih skandala. Cilj NED-a je bio da stvori javni mehanizam za sprovođenje tradicionalnog mešanja CIA u inostranstvu", piše analitičar Kit Klarenberg na svom blogu.

Od tada, dodaje Klarenberg, NED je finansirao bezbrojne opozicione grupe, aktivističke pokrete, medijske kuće i sindikate, kako bi destabilizovali i srušili neprijateljske režime širom sveta.

NED: "Nova era nevinosti SAD u inostranstvu"

U junu 1986. godine, dugogodišnji predsednik NED-a Karl Geršman rekao je za "Njujork tajms": "Bilo bi strašno da demokratske grupe širom sveta budu subvencionisane od strane CIA. One su tobože 'ukinute' i prosleđene NED-u."

Ali, očigledno je da su akcije NED-a samo nastavak prethodnim operacijama CIA.

"U to vreme, NED je naporno radio na ubijanju komunizma u Sovjetskom Savezu, Varšavskom paktu i Jugoslaviji. Ovo je uključivalo finansiranje poljskog sindikata Solidarnost, koji je postao globalni amblem antikomunističkog otpora", nastavlja Klarenbegr.

U septembru 1991, "Vašington post" je objavio veoma pohvalnu ocenu ovih napora, tvrdeći da su "politička čuda", koje je NED ostvario u bivšem Sovjetskom  Savezu otvorila "novu eru nevinosti SAD u inostranstvu".

NED je nastavio da ruši brojne vlade tokom 1990-ih i 2000-ih. Pokušaji NED-a da razori nezavisnu i neutralnu Ukrajinu započeli su još 2004. godine, preneo je čak i britanski "Gardijan".

Identična operacija se ponovila 2014, ali je ovoga puta uspela.

Operacije NED-a, primećuje primećuje politički analitičar iz Bangkoka Brajan Berletić na sajtu "Nju istern autluk", uključuju ne samo političke agitatore, već i naoružane ekstremiste, poput ukrajinskih neonacista, koje su ohrabrivali američki senatori u samom Kijevu.

Cilj NED-a je, zapravo, da formira front okupiranih država protiv glavnih protivnika Vašingtona. Na prvom mestu, protiv Rusije, Kine i Irana.

Danas se očigledno isto, putem "obojene revolucije", pokušava i u Srbiji.