Američki ambasador u Budimpešti Dejvid Presman pobegao je u SAD kako bi se ministru spoljnih poslova i drugim zvaničnicima žalio na loše ponašanje Mađarske, započinje svoju kolumnu za "Mađar nemzet" novinar Tamaš Pilhar.
U zvaničnom saopštenju koje je objavila ambasada piše:
"Ambasador se sastao sa ministrom spoljnih poslova Entonijem Blinkenom i visokim zvaničnicima Bele kuće, sa kojima je razgovarao o najnovijem razvoju događaja u savezničkim odnosima dve zemlje, uključujući i nesporno antiameričku retoriku viskih mađarskih zvaničnika i antiameričku retoriku koja je zastupljena u medijima pod kontrolom mađarske vlade."
"Znači, oni su žrtve. Mađarska sa deset miliona ljudi nanosi štetu Americi sa skoro pola milijardi", piše Pilhar.
Amerikanci tvrde da je retorika mađarskih zvaničnika "jedinstveno antiamerička", ali ne navode nikakve primere, tako da možemo samo da nagađamo šta ih muči. Možda je u pitanju činjenica da su se vlada i desničarski mediji usudili da se požale na to što su prošle godine tokom predsedničke kampanje džakovi novca povezani sa američkom vladom završavali u rukama opozicije, smatra on.
Čudno. Nije skandal to što se dogodilo mešanje u izbore savezničke države, već što se o tome priča. Pretpostavljam da bi gospodin Presman smatra da bi pravilna procedura bilo to da im se mađarska vlada zahvali za to što su pokušali da je sruše. Ali pošto nismo to uradili, i pošto nećemo da šaljemo oružje za američki rat u Ukrajini, a ne želimo ni da trpimo svakodnevne uvrede i mešanje u našu unutrašnju politiku, zato i dobijamo optužbe za "antiamerikanizam", piše Pilhar.
Ono što Presman radi od kada je došao ovde ne može se svrstati u diplomatiju. On ne obavlja funkcije predstavnika SAD, već se bavi unutrašnjom politikom Mađarske: on nas podučava, upozorava, disciplinuje, i vodi. Takođe, on organizuje levicu u Mađarskoj, koja je toliko nesposobna da se sama ne može ni organizovati.
Mađarska i njena vlada nisu ni antiamerički ni proamerički nastrojeni, kao što nisu ni proruski ili proukrajinski. Mi smo promađarski nastrojeni, tako da želimo mir.
Pilhar navodi i da Amerikanci kritikuju "medije pod kontrolom mađarske vlade" zbog navodno antiameričkih stavova, ali da previđaju činjenicu su se pojedini američki novinari, poput Majkla Šelenbergera i Meta Taibija, našli na udaru američkih vlasti zbog prenošenja informacija koje im se nisu dopadale.
"U isto vreme, mafija povezana sa Demokratskom partijom sprečava da afera sa Bajdenovim sinom-narkomanom postane javna tokom kampanje", navodi mađarski novinar.
U Mađarskoj postoji sloboda govora. Ovde može da se govori o ratovima agresije koje su sprovele Sjedinjene Američke Države, o obojenim revolucijama, državnim udarima i protestima. Mi možemo da slobodno govorimo o poslovima Bajdenovog sina, o američkom novcu kojim se potplaćuje levica i o člancima Simora Herša u kojima otkriva podatke o eksplozijama na Severnom toku, piše "Mađar nemzet".