Pogled iz Indije na proteste u Francuskoj: Makronov zaokret u desno
Smrt Naela M, 17-godišnjaka severnoafričkog porekla, koga su 27. juna ubili policajci je, kako se izveštava, uzrok nereda koji su zahvatili Francusku i proširili se i van njenih granica, piše "Indijan ekspres".
Naela je, tokom kontrole saobraćaja, ubio policajac, a incident je snimila kamera. Od kada je izbilo nasilje u predgrađima Pariza i proširilo se čitavom zemljom, postaje sve jasnije da su brutalni prizori Naelove smrti delovali kao katalizator. To pokazuje politički neuspeh predsednika Emanuela Makrona i njegove vlade, a možda i čitave francuske političke klase.
Otkako je preuzeo dužnost 2017. godine, Makronov mandat obeležavaju protesti. Najznačajniji među njima bio je pokret "Žutih prsluka" protiv rasta cena i onoga što se doživljavalo kao poreske olakšice za bogate.
Zatim je Makronovo insistiranje na penzionim reformama, koje je podiglo radni vek sa 62 na 64 godine, dovelo do štrajkova širom zemlje.
Ubistvo 17-godišnjaka je 21. policijsko zaustavljanje u Francuskoj od 2020. godine koje je dovelo do smrtnog ishoda. Mnogi u tome prepoznaju obrazac prema kome policija maltretira imigrante i građane iz bivših francuskih kolonija.
Makron na talasu nacionalizma
Dugo je francuska ideja o državljanstvu imala neko progresivno jezgro. Fundamentalno obećanje slobode, jednakosti i bratstva, kao srži nacionalnog identiteta, nije bilo u stanju da prihvati ideju da francuski državljani govore više jezika, ili da, pošto su se suočili sa brutalnošću kolonijalizma, imaju drugačiji odnos prema državi i njenim simbolima.
Da budemo iskreni, kako primećuje "Indijan ekspres", za "protržišnog centristu", za kakvog se predstavlja Makron, ispravljanje fundamentalnih grešaka u političkoj ekonomiji Francuske uopšte nije lak zadatak.
Na opštim izborima 2022. godine došlo je do uspona krajnje desnice pod vođstvom Marin Le Pen i, takođe, do jačanja levičarskih snaga, predvođenih Žanom Likom Melanšonom.
Makronov odgovor na to bio je skretanje u desno i pokušaj Makrona da iskoristi talas nacionalizma. To i nije neka uteha za one koji u sudbini Naela M. prepoznaju potvrdu svojih strahovanja.
Zreloj demokratiji, poput francuske, potreban je bolji način da se izbori sa protestima od raspoređivanja 45.000 policajaca i hapšenja više od 3.000 građana.
Potrebno je pronaći politiku koja će omogućiti obespravljenima da budu više uvažavani i da budu saslušani. Svejedno je da li oni vuku poreklo iz bivših kolonija i žive u gradovima, ili su farmeri i radnici koji se boje promena.