Ekstremnu desnicu u Nemačkoj ne čine samo besni mladi muškarci sa obrijanim glavama, bejzbol palicama i crnim čizmama, piše u tekstu za britanski "Spektejtor" istoričarka Katja Hojer. Pored ove, lako uočljive kategorije ekstremista, postoji još jedna, koja se na prvi pogled ne može tako lako primetiti. Pokret "Građana rajha" (Reichsbürgerbewegung) okuplja naizgled uzorne građane: profesore, akademike, računovođe; mnogi od njih su sredovečni ljudi, pa čak i penzioneri. Svi oni ujedinjeni su oko samo jedne ideje: da aktuelna nemačka vlada nije legitimna.
Pripadnici ovog pokreta smatraju da Nemačko carstvo, koje se raspalo nakon Prvog svetskog rata, nikada nije zvanično ukinuto, odnosno da i dalje predstavlja jednu legitimnu vlast u Nemačkoj. Za njih, takozvana Novembarska revolucija iz 1918. godine, tokom koje je kajzer Vilhelm II bio primoran da abdicira, predstavlja puč bez pravne osnove. Samim tim, sve vlade koje su vodile Nemačku u poslednjih stotinak godina – počevši od Vajmarske republike i zaključno sa aktuelnom saveznom vladom – nisu legitimne i nemaju prava na postojanje. Nemački Bundestag zato se može – i mora – srušiti, pa čak i uz upotrebu sile ako je to neophodno.
Iako je ovaj oblik radikalnog monarhizma poprilično retka pojava, monarhista je u Nemačkoj uvek bilo. Oko 10 odsto Nemaca podržava ponovno uvođenje monarhije, dok ovaj broj raste na blizu 20 odsto među populacijom mlađom od 34 godine.
Sedamdesetpetogodišnja Elizabet R, uhapšena prošlog meseca, nije obična nemačka starica. Ova nekadašnja nastavnica optužena je za kovanje plana rušenja aktuelne nemačke vlade i uspostavljanja monarhije. Tužilac tvrdi da je ona član terorističkog krila "Građana rajha" poznatog pod nazivom "Ujedinjene patriote", koje već neko vreme pokušava da nabavi oružje i eksplozive. Jedan od njenih navodnih saradnika, 54-godišnji računovođa Sven B, hapšen je u aprilu kada je policija u njegovom podrumu pronašla SS uniforme i automatsku pušku "Kalašnjikov".
On je na sudu priznao da je planirao da kidnapuje ministra zdravlja Karla Loterbaha, tvorca nemačke politike zatvaranja tokom pandemije korona virusa. Plan je navodno uključivao i likvidaciju članova Lotebahovog obezbeđenja. Sledeći potez grupe bio bi proglašenje Ustava iz 1871, godine nemačkog ujedinjenja, nakon čega bi morali da pronađu adekvatnog "vršioca dužnosti" najvažnijih funkcija, uključujući i carsku.
Za kraj, plan je predviđao i napade na energetsku mrežu koji bi doveli do prekida snabdevanja strujom širom zemlje, kako bi se napravio haos tokom koga bi "nove vlasti u Nemačkoj mogle da započnu svoj posao." Sven B. je navodno računao da će bar deo nemačke vojske i policije stati na stranu monarhista.
"Građani rajha" nisu jedina grupa u Nemačkoj koja zastupa restauraciju monarhije. Organizacija "Večni zavet" (Ewiger Bund), na primer, izdaje pasoše Nemačkog carstva na kojima pokušava da dobije pečat aristokratskih porodica, kako bi ih "legitimisala". Mnogi od njih smatraju da je pruski princ Georg Fridrih, čukununuk kajzera Vilhelma II, legitimni vladar Nemačke.
Aktuelni nemački Ustav iz 1949. godine, donet po okončanju savezničke okupacije nakon Drugog svetskog rata, striktno zabranjuje promenu političkog sistema ove države. Ova takozvana "večna klauzula" dovela je do toga da nemačka policija pomno prati političko delovanje velikog broja grupa koje smatra "ekstremnim", uključujući tu i neke parlamentarne partije, poput Alternative za Nemačku. Za one koji već gaje rezerve prema državnim institucijama, ovakva "hiperaktivnost" policije često može da deluje kontraproduktivno, odnosno da ih dodatno radikalizuje. Represija od "čudnih" ljudi može stvoriti opasne, zaključuje autorka teksta.