Krvavi napad u Moskvi: Kakva je veza Ukrajine, SAD i islamskih terorista
Nakon tragedije koja je zadesila Rusiju 22. marta, zapadni i ruski mediji i političari izašli su sa dve (naizgled) protivrečne tvrdnje o počiniocima masakra u "Krokus siti holu".
Dok se iz Rusije mogla čuti da je indikativno što su počinioci nakon zločina pokušali da pobegnu ka Ukrajini, na Zapadu je bez ikakve istrage i dokaza prihvaćena tvrdnja Islamske države (ID) da je odgovorna za napad.
Glavna urednica RT Margarita Simonjan je to odbacila kao "lažnu priču", uz ocenu da je narativ o isključivoj odgovornosti ID prihvaćen upravo zato što je "izvršila mnogo terorističkih napada svuda u svetu, a nije povezana sa Ukrajinom". Sa tezom da Islamska država nije umešana u napad se složila i bivša austrijska ministarka spoljnih poslova Karin Knajsl, kao i britanski opozicionar i poslanik Džordž Galovej.
Povrh toga, istoričar, politički analitičar i član Ruskog saveta za međunarodne poslove Dmitrij Trenjin ističe da se stil napada, priznanje jednog od zarobljenih napadača da je za novac pucao u nevine ljude, i činjenica da ovo nije planirano kao samoubilačka operacija ne poklapaju sa uobičajenom praksom ID, napomenuvši da je ID prošla svoj zenit i da su ruske snage u Siriji porazile njene ključne elemente u Siriji pre mnogo godina.
U svakom slučaju, upravo u zapadnom medijskom prostoru se mogu naći podaci koji dokazuju da veza u trouglu islamskih terorista, režima u Kijevu i SAD zaista postoji.
Višestruke veze islamskih terorista sa SAD
Dve godine pre nego što je Islamska država od saveznika Al Kaide prerasla u (samostalnu?) terorističku silu zauzimanjem teritorija u Iraku usred građanskog rata 2014. godine, aktuelni savetnik za nacionalnu bezbednost u administraciji Džozefa Bajdena, a tadašnji direktor za planiranje politike u administraciji Baraka Obame Džejk Salivan šalje mejl tadašnjoj državnoj sekretarki Hilari Klinton u kojem navodi da je "Al Kaida na našoj strani u Siriji".
Njihovu prepisku je obelodanio Vikiliks. Povrh toga, ekstenzivno redigovani dokument obaveštajne službe ministarstva odbrane SAD (Defense Intelligence Agency, DIA) iz 2012. sa kojeg je skinuta oznaka tajnosti potvrđuje da su SAD podržavale pobunjeničke grupe u Siriji iako su znale da su povezane s Al Kaidom, ali su svejedno proglašene za saveznike u borbi protiv sirijskog predsednika Bašara el Asada.
Štaviše, u istom dokumentu je najavljeno i da će ovi američki saveznici napraviti Islamski kalifat (Islamsku državu) na prostoru istočne Sirije i zapadnog Iraka.
Dokumentovane veze islamskih terorista i SAD se tu ne završavaju.
Kako je još prošle prošle godine urednik magazina "Roling Stoun" Set Harp istakao na Iksu (nekadašnji Tviter), vođa podgrupe Islamske države u Avganistanu, ISIS-K, Šahab el Muhadžir, bio unajmljen u američkoj vojnoj bazi Bagram kao izvođač radova. Harp je takođe istakao da je El Muhadžiru NATO izdao dozvolu za prodaju oružja.
This information has been scrubbed from Wikipedia, but @bsarwary and other Afghan journalists obtained ID cards that show that the reputed leader of ISIS-K was a security contractor for the US client state in Afghanistan. His license to deal weapons was issued by NATO. https://t.co/vwkdEsWJVLpic.twitter.com/4LOvbY1ZPJ
— Seth Harp (@sethharpesq) March 24, 2024
Veze Ukrajine i islamskih terorista
Pre skoro pet godina, još 2019, britanski "Independent" je objavio reportažu o tome kako se visokopozicionirani terorista ID El Bara Šišani, za kojeg se smatralo da je mrtav, dve godine skrivao u Ukrajini nakon što je pobegao iz Sirije. Iako je Šišanija u Kijevu zadržao Interpol po nalogu Moskve, on nikada nije izručen u Rusiju već je otputovao u rodnu Gruziju i dalje mu se gubi trag.
El Bara Šišani potiče iz gruzijskog regiona Pankisi gde većinu čine etnički Čečeni ("Šišani" na arapskom znači "Čečen") i smatralo se da je bio uporište Al Kaide početkom novog milenijuma.
Povrh toga, prošle godine je kanal "Frans 24" otkrio i da su "čečenski borci" otišli u Ukrajinu kako bi se uključili u borbu protiv Rusije, a sa njima i notorni Abdul Hakim el Šišani, čiji su se saborci "borili rame uz rame sa džihadističkim frakcijama" u bici za Idlib 2015. godine.
A tu su i tzv. "Diskord dokumenti" procurili iz Pentagona, među kojima i izveštaj da je Kijev planirao napade na ruske snage u Siriji uz pomoć tamošnjih militantnih grupa, kako je preneo "Vašington post" u aprilu prošle godine - istih onih koje su Džejk Saliven i obaveštajna služba Pentagona označili kao američke saveznike u Siriji.
Konačno, vredi napomenuti i da je bivši načelnik generalštaba SAD Mark Mili, kako je takođe preneo "Vašington post" u decembru prošle godine, prilikom obilaska ukrajinskih specijalaca koji su sarađivali sa američkim zelenim beretkama, izjavio sledeće:
"Nijedan Rus ne bi smeo da ode na spavanje bez strepnje da mu grlo bude prerezano usred noći. Morate otići tamo, i stvoriti operaciju iza linija (kontakta)."
Konačno, kako je Džordž Galovej istakao, tu je i misteriozna izjava Viktorije Nuland da Rusiju čekaju "neka lepa iznenađenja na bojnom polju", koju je zatim potvrdio portparol Stejt departmenta Metju Miler.
Da li su to pretnje koja je u Krokusu počela da se ostvaruje?
