Staljin je bio neprepoznatljiv: Šta je iznenadilo stručnjake koji su balzamovali njegovo telo
Pristizanje posmrtnih ostataka Josifa Visarionoviča Staljina u moskovsku laboratoriju ispraćeno je najvišim bezbednosnim protokolima, a telu su mogli da priđu samo najiskusniji hirurzi i vrsni stručnjaci za balzamovanje, koje je unapred odredilo rukovodstvo Sovjetskog Saveza.
Na njima je bio važan zadatak, možda i najvažniji u njihovim karijerama - da pokojnog Vožda naroda što je moguće bolje pripreme za izlaganje u mauzoleju, tik pored mumije Vladimira Iljiča Lenjina, koja je u tom trenutku, već više od tri decenije "krasila" prestonički Crveni trg.
Fizički izgled Staljina izazvao je šok
Nakon što je su ugledali telo, stručnjaci su praktično zanemeli: pokojni Staljin je izgledao potpuno drugačije od onoga kako su ga svi zamišljali! Na njegovom licu bili su vidljivi mnogobrojni ožiljci, koji su se od javnosti vešto skrivali "fotošopiranjem" fotografija i profesionalnom šminkom, koja se stavljala kada bi se pojavljivao u narodu.
A bile su prisutne i duboke bore, za koje isto niko nije ni znao da postoje. Osim toga, Josif Visarionovič u stvarnosti uopšte nije imao visoko čelo, kao što se prikazivalo na portretima i u novinskim člancima. I to je, baš kao i glatko lice, iluzija koju su stvarali umetnici koji su se bavili retuširanjem njegovih fotografija.
Sahrana Staljina i ispitivanje "Car-bombe"
Nakon dolaska Nikite Hruščova na vlast, u Sovjetskom Savezu je pokrenuta "destaljinizacija", odnosno uklanjanje svih istorijskih spomenika i svega što seća na nekadašnjeg vožda. Između ostalog, odlučeno je i da se njegovo telo (napokon) ukloni iz mauzoleja. Poslednjeg dana oktobra 1961. godine, ono je pod okriljem noći izneto iz mauzoleja i pokopano ispred Kremaljskog zida.
Da li je ovaj datum odabran slučajno ili ne, nikaa nećemo saznati, ali pojedini istoričari smatraju da se koincidencije ovog tipa ne dešavaju baš često. Naime, samo dan pre toga u Severnom Ledenom okeanu bilo je testirano najmoćnije nuklearno oružje - "Car bomba". Sledećeg dana ova vest punila je stupce svih novina, a sahrana Staljina, samim tim, prošla neopaženo, kako je Hruščov i zamislio.