Ko organizuje progon sveštenika i monaha Ukrajinske pravoslavne crkve

Posle katastrofalne odluke Carigradskog patrijarha Vartolomeja Prvog da na nekanonski način prizna autokefalnost raskolničke Pravoslavne crkve Ukrajine, čime je ubacio klicu razdora u duhovni prostor pravoslavnog naroda ove zemlje, sada smo svedoci varvarskog progona vernika i sveštenoslužitelja Ukrajinske pravoslavne crkve Moskovske patrijaršije, sa elementima nacističkog delovanja.

Kada to kažem, u prvom redu mislim na pojedine visoko obrazovane ličnosti koje zauzimaju visoke položaje u političkom životu Ukrajine, od kojih se mogu čuti i takve tvrdnje da su "Rusi poreklom Tatari ili Ugrofinci", što je očigledno u funkciji diskvalifikovanja ruskog naroda kao "manje vrednog".

Ovakve kvalifikacije nas podsećaju na mračni period rađanja nacizma u Nemačkoj tridesetih godina prošlog veka, kao i na vreme uspona boljševičke vlasti. Takođe, ovakve izjave se uklapaju i u planove Vatikana na stvaranju "Antirusije" kroz realizaciju procesa unijaćenja pravoslavnog življa koji je zamišljen da bude temelj novog ukrajinskog identiteta.  

Virus uticaja Zapada

Do ovoga ne bi došlo da se pod svodove Carigradske patrijaršije nije uselio virus uticaja zapadnih međunarodnih političkih i obaveštajnih krugova na odluke koje je donosio carigradski patrijarh.

Razorni efekat toga ponajbolje vidimo na primeru Ukrajine, gde državna vlast čini sve da zabrani rad verskim organizacijama koje su na bilo koji način povezane sa Rusijom.

U tom kontekstu je predsednik Ukrajine potpisao dekret koji se odnosi na uvođenje "sankcija protiv predstavnika verskih organizacija koje su povezane sa Rusijom", pa se čak navodi da su njihovi zvaničnici posumnjali da "Ukrajinska pravoslavna crkva širi proruske stavove", kao i da je "na jednom od najsvetijih mesta u Ukrajini - u Kijevsko-pečerskoj lavri, otkriven proruski materijal koji potvrđuje povezanost sveštenika sa RPC".

S tim u vezi, Državna služba bezbednosti (SBU) je izdala saopštenje da su njeni agenti izvršili pretres u više od 350 crkvenih zgrada, uključujući i jedan manastir u regionu Rivna koji je 240 kilometara udaljen od Kijeva. SBU je tim povodom istakla da je tokom akcije pronađena određena količina "proruske literature, koja se koristi tokom studija, kao i za propagandu 'ruskog sveta'".

Kasnije je u saopštenju Odeljenja za spoljne crkvene poslove Moskovske patrijaršije objavljeno, da je reč o određenoj količini odštampanih Božićnih poslanica ruskog patrijarha, koje su bili namenjene vernicima u Ukrajini. Konačno, to je praksa i običaj u svakoj pravoslavnoj autokefalnoj crkvi pred praznik rođenja Gospoda Isusa Hrista.

Pored svih navedenih činjenica i opisa dramatičnih događaja po opstanak Ukrajinske pravoslavne crkve Moskovske patrijaršije, ukazujemo i na nezabeleženo maltretiranje i hapšenja njenih sveštenoslužitelja kao i davanje roka do 29. marta da "preduzmu sve  mere za oslobađanje zgrada i objekata Kijevsko-pečarske lavre".

Ovakvo varvarsko ponašanje prema služiteljima Hristove crkve nije zabeleženo još od vremena Krstaških ratova.

Reč je o lavri koja predstavlja ruski Jerusalim, i koja je od UNESKO-a proglašena za jedno od najviših mesta svetske kulturne baštine.

Da li je neophodno da ponovimo da je Ukrajinska pravoslavna crkva Moskovske patrijaršije jedina kanonska crkvena organizacija na tlu Ukrajine, što potvrđuju zvanična dokumenta koja je potpisao Carigradski patrijarh Dionisije IV i Svešteni Sinod Carigradske Patrijaršije iz 1686. godine, kada je na molbu Carigradskog patrijarha Kijevska mitropolija stavljena pod jurisdikciju Moskovske patrijaršije, koju ona nije mogla da vodi zbog egzistencijalnih problema koje je Vizantijsko carstvo imalo sa Otomanskom imperijom.

Nezainteresovani posmatrači

Jedan od krucijalnih podataka je da je kanonsku jurisdikciju Moskovske patrijaršije nad Kijevskom mitropolijom priznavao sav pravoslavni svet duže od 300 godina.

Zbog svega navedenog, pitamo se: Da li su sve međunarodne organizacije odjedanput postale "gluvoneme" na ovako skandalozne postupke SBU, jer ni jednog glasa niti šuma nismo čuli. Da li to oni tihuju u ledenoj tami svojih nekada značajnih institucija, kao što su UN, UNESKO, EK i brojne vladine i nevladine organizacije koje se bave zaštitom ljudskih prava i svakojakih sloboda? Da li se ovom skupu "nezainteresovanih posmatrača" koji glasno ćute, može dodati i Carigradska patrijaršija, Svetski savet crkava kao i pomesne pravoslavne autokefalne crkve?

To nije dobro, čak je i opasno, jer se pred pravoslavnom crkvom u celini nalazi period velikih izazova. Pogotovo što je ona ostala jedina brana tradicionalnih vrednosti pred naletom sodome duhovno i moralno posrnulog čovečanstva.