Šest crkava u Srbiji proglašeno spomenicima kulture

Šest crkava se prema odluci Vlade Srbije proglašavaju za spomenike kulture.

Ministarstvo kulture saopštilo je da su to crkva Blažene deve Marije u Zemunu, Grkokatolička crkva u Kucuri, Evangelističko Hrišćanska crkva A.V. u Vrbasu, crkva Uspenja Bogorodice u Vukoni, crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Cvetulji i crkva Prenosa moštiju Svetog Oca Nikolaja u Vrelu.

Kamen temeljac za crkvu Blažene deve Marije u Zemunu položen je 1785. godine, a 1794. godine je stavljen pod krov. Obnovljena je 1817. godine, a temeljno restaurirana sredinom XIX veka.

"Ovaj spomenik kulture ima kulturno-istorijske i arhitektonsko-urbanističke vrednosti u kontekstu beogradskog spomeničkog nasleđa, predstavlja markantno obeležje i značajnu spomeničku vrednost prostorne kulturno-istorijske celine Staro jezgro Zemuna, koja je proglašena za kulturno dobro od velikog značaja za Republiku Srbiju", navodi se.

Grkokatolička crkva u Kucuri, posvećena Uspenju Presvete Bogorodice, podignuta je 1792. godine u klasicističkom stilu, sa baroknim uticajima koji su vidljivi na zvoniku crkve. Ikonostas, naslikan 1813. godine, rad je Arse Teodorovića, jednog od najznačajnijih slikara srpskog porekla u razdoblju klasicizma.

Slikarska dela Arse Teodorovića, koja se nalaze u Grkokatoličkoj crkvi u Kucuri, predstavljaju važno kulturno i istorijsko nasleđe, poseduju značajan umetnički kvalitet i važni su za istraživanja slikarstva XIX veka u Vojvodini.

Izgradnja Evangelističko Hrišćanske crkve u Vrbasu započeta je 1816. godine, a dovršena 1820. godine, a crkva ima stilske karakteristike klasicizma što je tipično za objekte podignute u prvim decenijama XIX veka.

Zbog veoma zanimljive obrade fasade, kao i enterijera, crkva poseduje veliku arhitektonsku i kulturno-istorijsku vrednost i spada među najznačajnije protestantske crkve u AP Vojvodini.

Crkva Uspenja Bogorodice u Vukoni sagrađena je 1905. godine prema projektu čuvenog srpskog arhitekte Svetozara Ivačkovića.

Svojom konstrukcijom i skladno obrađenim fasadama on objedinjuje ključne elemente neovizantizma svedočeći o arhitektonskim stremljenjima krajem XIX veka i oživljavanju srpskog nacionalnog stila.

Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Cvetulji podignuta je u prostranoj porti, na uzvišenju na kome se sve do 1884. godine nalazila druga po redu crkva brvnara u tom selu s početka XIX veka.

Crkva je uobličena u skladu sa bogoslužbenom praksom i potrebama vernika prema modelu koji je razvijan krajem XIX veka na teritoriji Srbije.

S obzirom na svoje kulturno-istorijske i graditeljske vrednosti, crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Cvetulji je od posebnog kulturnog i istorijskog značaja.

Crkvu Prenosa moštiju Svetog Oca Nikolaja u Vrelu sagradio je Todor Todorović, najpoznatiji neimar koji je radio u severozapadnoj Srbiji sredinom XIX veka.
Nastao po ugledu na sakralni arhitektonski uzor iz prestoničkog Beograda, vrelački hram svedoči o tome kako se menjalo tradicionalno graditeljsko nasleđe dominantno u zapadnim krajevima Kneževine Srbije.

Posebnu spomeničku vrednost ima ikonostas koji svojim likovnim rešenjima i plastičnim ukrasom predstavlja jedno od najboljih ostvarenja slikara Lazara Krdžalića.

U unutrašnjosti je ostvaren harmoničan odnos konstruktivnih i dekorativnih elemenata, zbog čega, uz pokretna dobra koje baštini, spomenik kulture predstavlja vrednu umetničku i kulturno istorijsku celinu.

U spomeniku kulture se čuva zlatotkana plaštanica, izrađena srmom na kadifi koja je nagrađena na svetskoj izložbi u Parizu.

Crkvenu riznicu upotpunjuje 40- ak bogoslužbenih knjiga iz XVIII i XIX veka, od kojih se izdvaja Prolog priložen vrelačkom hramu 1795. godine.