Herojska pogibija majora Milana Tepića: Vojvoda Sinđelić rata u Hrvatskoj

Milan Tepić bio je major Jugoslovenske narodne armije, koji je proglašen za Narodnog heroja Jugoslavije. Ujedno, on je i poslednji nosilac ovog zvanja. Tepić se, s razlogom, smatra za jednog od najvećih srpskih heroja ratova vođenih u Jugoslaviji od početka 90-tih, koji često je upoređivan sa vojvodom Sinđelićem, junakom Prvog srpskog ustanka.  

Tokom maja 1991, u vreme početka oružanih sukoba u Hrvatskoj, Tepić je premešten u garnizon JNA u Bjelovaru. Početkom septembra, on je organizovao odbranu vojnog skladišta "Barutana" u šumi Bedenik, nedaleko od Bjelovara.

Bilo je to u vreme takozvane Bitke za kasarne, kada su hrvatski separatisti, jednu za drugom, napadali kasarne JNA, zahtevajući predaju njenih pripadnika. Nakon blokade bjelovarske kasarne, 29. septembra 1991. počeo je napad hrvatskog Zbora narodne garde (ZNG) i na skladište oružja "Barutana".

Major Tepić se našao u beznadežnoj situaciji. Mogao se predati hrvatskim snagama, što nije želeo. Tada je odlučio da već minirano skladište digne u vazduh. To je učinio u 10 časova i 40 minuta. Snažna eksplozija je potresla Bjelovar, a ogromna pečurka dima videla se i sa mađarske granice.

Nešto pre Tepića, poginuli su vojnici JNA Stojadin Mirković i Dragan Draganović, koji su odbili njegovo naređenje da napuste skladište i nastavili da se bore. Pored Tepića, u eksploziji je poginulo i 11 hrvatskih pripadnika ZNG.

Preživeli vojnici i starešine JNA, njih devetoro, zarobile su hrvatske snage, i u znak odmazde streljale su starijeg vodnika Ranka Stevanovića iz Niša.

Pod senkom ustaškog terora

Tepić je poticao iz Potkozarja, koje je u toku Drugog svetskog rata teško stradalo od ustaškog terora. Ni selo Komlenac, u kome je rođen, nije izbeglo ustaški teror: ustaše su ubile 258 žitelja, dok su 58 žitelja poginuli kao partizanski borci.

Ukratko, tokom Drugog svetskog rata stradalo je više od polovine predratnog stanovništva Komlenca, koji je pre rata imao 532 stanovnika. U fašističkom teroru stradali su i članovi porodice Tepić. Naravno, Tepiću ove činjenice nisu bile nepoznate.

Vojnotehničku akademiju Tepić je upisao je 1975. godine u Zagrebu. Godine 1986. premešten je u garnizon u Varaždin. Kao izuzetan oficir, vanredno je 22. decembra 1990, na Dan JNA, unapređen u čin majora, čime je postao jedan od najmlađih oficira Jugoslovenske narodne armije sa činom majora.

Pukovnik Berislav Popov, komandant 32. mehanizovane brigade, kao njegov pretpostavljeni, ovako je ocenio majora Tepića: "Dobar oficir, sa izraženim radnim navikama, koji ne trpi površnost i prepuštanje stvari slučaju." 

Njegova upornost u radu izazivala je poštovanje i starešina i vojnika.

U aprilu 1990. u SR Hrvatskoj održani su izbori, na kojima je vlast osvojila Hrvatska demokratska zajednica (HDZ), a za predsednika je izabran Franjo Tuđman, bivši general-major JNA. Tuđman, koji je bio povezan sa ustaškom emigracijom, otvoreno je govorio o potrebi izvajanja Hrvatske iz Jugoslavije i otvoreno izražavao netrpeljivost prema Srbima.

Već krajem jula, Sabor SR Hrvatske doneo je odluku o izmeni državnih simbola, prema kojima je grb Hrvatske iznova postao "istorijski" grb sa šahovnicom. U Hrvatskoj je promenjen i ustav, a ovom izmenama Srbima je oduzet status konstitutivnog naroda.

Počasti za majora Tepića

Za junački podvig dizanja u vazduh skladišta naoružanja, Predsedništvo SFRJ ga je posthumno, 19. novembra 1991, proglasilo Narodnim herojem Jugoslavije.

Nakon pogibije, major Tepić upoređivan je sa vojvodom Stevanom Sinđelićem, junakom iz Prvog srpskog ustanka, koji je poginuo 1809. u boju na Čegru, tako što je prethodno digao u vazduh burad sa barutom. Narodna skupština Republike Srpske je u znak poštovanja prema Tepiću 25. aprila 1993. ustanovila Medalju majora Milana Tepića.

Odlukom Skupštine grada Beograda 1992. dotadašnja Ulica Stjepana Radića na Dedinju, u blizini bolnice "Dr Dragiša Mišović", ponela je ime Ulica narodnog heroja Milana Tepića, a u ovoj ulici je nešto kasnije podignuta spomen-ploča sa likom Milana Tepića.

Osim Beograda, ulice sa njegovim imenom danas postoje u mnogim gradovima Srbije i Republike Srpske. U Banjaluci, u Ulici Milana Tepića, postavljena je njegova spomen-ploča.

Skupština opštine Kozarska Dubica donela je odluku da se 29. septembar obeležava kao Dan sećanja na majora Milana Tepića.

Reditelj Nedeljko Lajšić snimio je 2017. dokumentarni film "Nebo nad Bjelovarom", posvećen majoru Milanu Tepiću i vojniku Stojadinu Mirkoviću.

Međutim, na majora Tepića se u današnjoj Hrvatskoj gleda kao na "bezumnog ubicu hrvatskih branitelja".

Njegove posmrtne ostatke vlasti Hrvatske nikad nisu uručile Tepićevoj porodici. Prema nekim navodima, ti ostaci su, zajedno sa ostacima još šestorice vojnika, sahranjeni na groblju Miroševac u Zagrebu, gde su zavedeni kao NN lica.