Godišnjica masakra u Surdulici: NATO piloti bili su, ili slepi ili hladnokrvne ubice

Samo u kući Milića blizu centra Surdulice NATO projektil velike razorne moći 27. aprila 1999. godine ubio je devetoro ljudi. Šestoro članova porodice i trojicu komšija koji su spas od bombi potražili u čvrsto građenoj kući sa tri betonske ploče. Bomba je probila sve tri, eksplodirala u podrumu, među nesrećnim ljudima.

Novinari koji su predveče stigli u Surdulicu napisali su da je NATO pilot koji je tog dana bombardovao siromašni grad na jugu Srbije bio ili slep, ili se radilo u surovom, bezočnom, hladnokrvnom ubici.

Spasioci i meštani koji su prvi stigli na lice mesta ispričali su da u bombardovanom naselju nisu imali koga da spasavaju. Retko koje telo bilo je čitavo. Ona u podrumu kuće Milića u Zmaj Jovinoj ulici raskomadana, ljudi koji su videli prizor u podrumu pričali su kasnije da su imali utisak da je bomba eksplodirala pravo između nesrećnih ljudi.

Ubijeni su Aleksandar i Vesna Milić, oboje su imali po 37 godina, njihova ćerka Miljana kojoj je bilo 15 i sin Vladimir (12), Aleksandrova majka Stamenka i sestrić Miomir (17). Pobijeni su i Dragan Ivanović (37), Staniša Đorđević (32) i Staniša Rašić (48) koji su se zatekli u podrumu.

Na današnji dan 27. aprila 1999. godine, oko podneva, na meti aviona Severnoatlantske alijanse bilo je centralno jezgro, najgušće naseljeni deo Surdulice, naselja Čubrine livade i Piskavica. Tog dana na stanovnike naselja bačeno je 14 raketa i avionskih bombi.

U masakru, apokalipsi koja se obrušila na glave nevinog naroda surovo je pobijeno 20 civila, među njima bilo je i 12 dece od pet do 15 godina. Povređeno je 100 meštana, porušeno više od 500 porodičnih kuća.

Zašto, to osim onih koji su naredili i sproveli u delo napad, niko ne zna. Najbliži vojni objekat je na oko 2,5 kilometra od ovog naselja, do najbližih vojnih magacina ima nepunih šest. Kada su se slike masakra pojavile u javnosti, iz centrale NATO hladno je izjavljeno da je u pitanju bio jedan pogrešno usmereni projektil. Meštani su tog popodneva i narednih dana pričali da su najpre čuli dve udaljene eksplozije a da je onda usledilo bombardovanje njihovog naselja, da se čulo najmanje desetak eksplozija od kojih se tresla zemlja.

Pogođena je tog dana i još jedna kuća, blizu doma Milića, ni od nje nije ostalo ništa, samo rupa koja se narednih dana polako punila vodom.

Surudulica je i šest dana ranije, 21. aprila bila meta NATO avijacije. Bombe su tada pale na izbegličko naselje u kome su živeli raseljeni iz Republike Srpske i Krajine. Poginulo je desetoro, ranjeno najmanje 20-oro civila. Među poginulima tada je bilo šestoro dece.

U suludom, za normalnog čoveka neobjašnjivom piru, Surdulica je meta bila i tridesetak dana kasnije, 31. maja 1999. kada su pogođeni Sanatorijum za plućne bolesti, Gerontološki centar i paviljon sa izbeglicama. Pobijeno je 20 ljudi, a 95 je ranjeno.

Na paviljon u kome su bile izbeglice iz RSK pala su dva projektila, još jedan na paviljon staračkog doma.

U staračkom domu ubijeni su Stana Rašić (66) iz Krive Feje, Bosna Milanović (68) iz Vlasina Okruglice, Desanka Veličković (67) iz Kalimanca i Stamen Rangelov (61) iz Božice.

U paviljonu sa izbeglicama pobijeno je 19 ljudi, bilo je i nekoliko desetina povređenih.

Ubijeni su su Bosiljka Malobabić (53) i njena deca Milena (20), Rade (19) i Milenko (16), Mila Slijepčević (90), Dušan Manojlović (72) i Milica Manojlović (77), svi su bili iz Sjeničaka kod Karlovca.

Pobijeni su i Dragić Napijalo (70) iz Vojnića, Bogdanka Janjanin (74) iz Maličke u opštini Vrgin Most, Slavko Popović (60) iz Donjeg Skrada u opštini Krnjak, Petar Budisavljević (60) iz Vrhovina, Đorđe Pavković (45) iz Pavkovića u opštini Krnjak, Rade Žigić (52) iz Tuka u opštini Korenica, Danica Malešević (61) iz Tušilovića u opštini Krnjak i Milanka Vučković (65) iz Kosjerskog u opštini Duga Resa.

Troje izbeglica ostalo je neidentifikovano - Milica Manojlović, braća Rade i Milenko Malobabić.

U tri napada na Surdulicu poginulo je 50 meštana, njih 204 je povređeno.