Ozračeni tvorovi i špijunske babaroge: Uspon, pad, ponovni uspon (i pad?) "havanskog sindroma"
Ovih dana, u zapadnim medijima je počela da se pojavljuje nova priča o Rusima koji udaraju direktno u male sive ćelije. Ovoga puta, međutim, nije reč o ruskoj "propagandi", već o nečemu što deluje kao da je izašlo iz filmovima o Džejmsu Bondu — takozvanom havanskom sindromu.
Havanski sindrom, međutim, ne datira iz vremena Hladnog rata. Agent CIA kome su se 2016. naizgled spontano javile poteškoće poput zvonjave u ušima, hroničnih glavobolja i "trajnih psihofiziološkh oštećenja" uzima se za prvi slučaj onoga što će zatim postati kišobran termin za bilo kakve neobjašnjive tegobe američkih i kanadskih zvaničnika i obaveštajaca u inostranstvu.
Činjenica da su simptomi koji se pripisuju "havanskom sindromu" previše raznoliki da bi se mogli pripisati jednom te istom uzročniku, ali i to da lekari pojavu nekih od sličnih simptoma neretko ne mogu objasniti ni među običnim stanovništvom, nije sprečilo mnoge američke zvaničnike da svojevremeno upiru prst u Ruse (ili Kineze, po potrebi).
Ipak, Centar za sprečavanje i kontrolu bolesti Ministarstva zdravlja SAD je 2019. godine istakao gore navedeno u svom konačnom izveštaju nakon trogodišnje studije, a, kako je preneo "Vašington post" u martu prošle godine, do istog zaključka je došla i obaveštajna zajednica SAD (nakon što je potrošila stotine hiljada dolara na zračenje afričkih tvorova radio talasima).
Uprkos svemu tome, Si-Bi-Es-ov program "60 minuta", "Insajder" i nemački "Špigl" dolaze do sasvim suprotnog zaključka nakon sopstvene istrage, u kojoj za havanski sindrom krive Glavnu obaveštajnu upravu Ruske Federacije (GRU), odnosno jedinicu 29155 - babarogu Zapada kojoj se pripisuju najrazličitije aktivnosti destabilizacije.
Dokazi na koje se ova tri medija pozivaju jesu navodna blizina ruskih agenata američkim zvaničnicima koji su smatrali da pate od havanskog sindroma, i tvrdnja da su članovi dotične jedinice 29155 navodno dobili nagradu za rad pri razvoju "nesmrtonosnog akustičnog oružja".
Ovakva (novo)hladnoratovska fantazmagorija ne bi bila potpuna bez tvrdnje da se "havanski sindrom" nije pojavio 2016. godine, već 2014, odnosno nakon što je stanovništvo Krima glasalo za sjedinjenje sa Ruskom Federacijom nakon državnog udara u Kijevu.
Da ironija bude veća, nepunih mesec dana pre nego što će tri pomenuta medija izaći u javnost sa svojom istragom, Časopis Američke medicinske asocijacije je objavio rezultate dve studije koje je koordinisao Nacionalni institut za zdravlje, još jedna agencija Ministarstva zdravlja SAD — i nijedna nije mogla da primeti neurološke, odnosno fiziološke razlike između američkih zvaničnika koji su tvrdili da pate od havanskog sindroma i pripadnika kontrolne grupe.
Naučnici Nacionalnog instituta za zdravlje, koji su istakli da je njihovo skeniranje pacijenata bilo preciznije i kontrolna grupa bolje usklađena sa ciljnom grupom nego u prethodnim studijama, svojim pacijentima nisu dijagnostikovali traumatske povrede ili potres mozga.
Umesto toga, napomenuli su da svi takozvani "funkcionalni neurološki poremećaji" često mogu biti uzrokovani stresom.
U zvaničnom odgovoru za Si-Bi-Es povodom novog istraživanja, kabinet direktora Nacionalnih obaveštajnih službi je istakao da je "većina obaveštajnih agencija zaključila je da je malo verovatno da je protivnik iz inostranstva odgovoran za prijavljene slučajeve anomalnih zdravstvenih incidenata (AHI)".
Takođe se navodi da najraniji prijavljeni slučajevi takvih incidenata, na osnovu kojih je američka obaveštajna zajednica formirala svoj prvobitni stav o ovom pitanju, nisu bili potkrepljeni naknadnom medicinskom i tehničkom analizom.
"U svetlu toga, kao i dokaza koji ne ukazuju na stranog protivnika, uzročni mehanizam ili jedinstvene sindrome povezane sa AHI, američke obaveštajne agencije procenjuju da su simptomi koje je prijavilo američko osoblje verovatno rezultat faktora koji nisu uključivali stranog protivnika", zaključuje se u saopštenju.