Magazin
Šta se dogodilo sa imovinom Romanovih širom Evrope nakon revolucije
Vile i imanja nesvakidašnje lepote i arhitekture bile su velika pasija ruske imperatorske porodice, a osim Sankt Peterburga, veliki broj nekretnina bio je rasut i širom Evrope. Šta se dogodilo sa posedima i zamkovima Romanovih nakon revolucije 1917. godine? Da li ih koriste naslednici ruske carske krune ili ipak neko drugi?
Svi članovi ruske carske porodice dobijali su određeni iznos na mesečnom nivou kojim su mogli da raspolažu kako im je volja: da kupuju sebi dragocenosti, konje, nekretnine, kako unutar carske Rusije, tako i u inostranstvu. Sudbina prema dvorcima i vilama, kao i zemljišnim posedima na kojima su se oni nalazili, bila je surova, a nakon revolucije 1917. godine, većina objekata prešla je u državno vlasništvo, i postala kulturno i istorijsko nasleđe Rusije.
Najveći broj nekretnina Romanovih, koje su članovima dinastije bile posebno drage, ipak se nije nalazio u Rusiji, već u Danskoj i Francuskoj, a njihova arhitektura je i danas predmet divljenja.
Vila Pejon, Francuska
Vila Pejon koja se nalazi nedaleko od Nice bila je u vlasništvu suprupe imperatora Aleksandra II, Marije Aleksandrovne, koja je, već pri prvoj poseti, lepotom ostavila snažan utisak na imeparatorku. Nakon njene smrti, 3. juna 1880. godine, čitava porodica je napustila Pejon, a nekadašnji ponos ruske carske porodice i nesvakidašnje lepote park na 15 hektara zemljišta, pretvorili su se i ruine. Danas, u preostalim sačuvanim prostorijama vile Pejon nalazi se klinika, dok je okolna zemlja u vlasništvu Ruske Federacije, uređena kao Imperatorski park.
Imanje Bermond, Francuska
Nedaleko od vile Pejon nalazilo se i imanje Bermont, u koje se takođe na prvi pogled zaljubila imperatorka Marija Aleksandrovna. Tokom zime 1864. i 1865. godine u vili Bermond održavali su se za Rusiju, krajnje važni pregovori između Aleksandra II i Napoleona III, koji je tada tajno posetio francusko imanje ruske carske porodice.
Sa vremenom čitavo imanje je potpuno razrušeno, a na mestu gde je preminuo sin Aleksandra II i Marije Aleksandrovne naređeno je da se izgradi Hram Svetog Nikolaja Čudotvorca. Zahvaljujući nadljudskim naporima države i nakon višegodišnjih sudskih sporova, imanje i hram konačno su zvanično pripali Rusiji, a zemljište oko hrama priprada takođe Imperatorskom parku.
Kajzer-Vila, Danska
Ruski imperator Aleksandar III je Kajzer-Vilu koja se nalazi na samoj ivici Fredensborgskog parka kupio svojoj supruzi, danskoj princezi Mariji Fjodorovni. Nakon što su se uzeli, mladenci su često posećivali Dansku, a kako se imperator nije voleo nametati njenim roditeljima, odlučio je da bi najbolje bilo kupiti vilu. Svoj krov nad glavom je ipak razumnije rešenje nego živeti kod tasta i tašte.
Nakon smrti Aleksandra III, o imanju su vodili računa ruski predstavnici carskog dvora, a na njegovo održavanje godišnje je izdvajano oko 24 hiljade tadašnjih danskih kruna. Danas se u Kajzer-Vili nalazi rezidencija danske kraljevske porodice, a čitav kompleks pridružen je Fredensborgskom parku.
Vila Gvidor, Danska
Još jedan biser u srcu Danske koji je pripadao članovima carske porodice Romanov je vila Gvidor, koju je imperatorka Marija Fjodorovna kupila za basnoslovnu cifru uz finansijsku pomoć svoje sestre, Velike Knjeginje Aleksandre Nikolajevne. U vili Gvidor je Marija Fjodorovna provodila svoje slobodno vreme nakon što je emigrirala iz Rusije posle građanskog rata. Nakon njene smrti, posed je sa svim nameštajem i umetničkim delima koji su ga krasili prodat na aukciji za svega 11.704 funte, a inicijatori prodaje bili su naslednici ruske carske porodice.
Rezidencija u Belovežu, Poljska
Sagrađena još u vreme Aleksandra III, rezidencija u Belovežu služila je članovima ruske carske porodice kao mesto za odmor i baza za lov. Romanovi su uživali u lovu, a društvo su im neretko pravili i predstavnici samog vrha Trećeg rajha, Gering i Himler. Nakon 1922. godine, posed je koristila poljska vlast, da bi se kasnije u njemu otvorili i muzej i narodna biblioteka.
Nažalost, 1944. godine, Belovež je zahvatio strašan požar koji su naručili mađarski vojnici, a u njemu je do tla izgoreo veliki deo rezidencije, kao i mnogobrojne dragocenosti Romanovih. Ono što nije izgorelo u požaru, kasnije su odneli varvari, a sve do 1961. godine zamak je bio ugljenisana ruina. Nakon toga, poljske vlasti odlučile su da uklone sve što je ostalo od Romanovih i u sačuvanim prostorijama smeste administrativnu zgradu Belovežskog nacionalnog parka, kao i hotel i restoran.
